нязло́мкасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
нязло́мкасць | |
нязло́мкасці | |
нязло́мкасці | |
нязло́мкасць | |
нязло́мкасцю | |
нязло́мкасці |
Крыніцы:
нязло́мкасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
нязло́мкасць | |
нязло́мкасці | |
нязло́мкасці | |
нязло́мкасць | |
нязло́мкасцю | |
нязло́мкасці |
Крыніцы:
нязло́мкі
прыметнік, якасны
нязло́мкі | нязло́мкая | нязло́мкае | нязло́мкія | |
нязло́мкага | нязло́мкай нязло́мкае |
нязло́мкага | нязло́мкіх | |
нязло́мкаму | нязло́мкай | нязло́мкаму | нязло́мкім | |
нязло́мкі ( нязло́мкага ( |
нязло́мкую | нязло́мкае | нязло́мкія ( нязло́мкіх ( |
|
нязло́мкім | нязло́мкай нязло́мкаю |
нязло́мкім | нязло́мкімі | |
нязло́мкім | нязло́мкай | нязло́мкім | нязло́мкіх |
Крыніцы:
нязло́млены
прыметнік, якасны
нязло́млены | нязло́мленая | нязло́мленае | нязло́мленыя | |
нязло́мленага | нязло́мленай нязло́мленае |
нязло́мленага | нязло́мленых | |
нязло́мленаму | нязло́мленай | нязло́мленаму | нязло́мленым | |
нязло́млены ( нязло́мленага ( |
нязло́мленую | нязло́мленае | нязло́мленыя ( нязло́мленых ( |
|
нязло́мленым | нязло́мленай нязло́мленаю |
нязло́мленым | нязло́мленымі | |
нязло́мленым | нязло́мленай | нязло́мленым | нязло́мленых |
Крыніцы:
нязло́млены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
нязло́млены | нязло́мленая | нязло́мленае | нязло́мленыя | |
нязло́мленага | нязло́мленай нязло́мленае |
нязло́мленага | нязло́мленых | |
нязло́мленаму | нязло́мленай | нязло́мленаму | нязло́мленым | |
нязло́млены ( нязло́мленага ( |
нязло́мленую | нязло́мленае | нязло́мленыя ( нязло́мленых ( |
|
нязло́мленым | нязло́мленай нязло́мленаю |
нязло́мленым | нязло́мленымі | |
нязло́мленым | нязло́мленай | нязло́мленым | нязло́мленых |
Крыніцы:
нязло́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
нязло́мна | - | - |
Крыніцы:
нязло́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
нязло́мнасць | |
нязло́мнасці | |
нязло́мнасці | |
нязло́мнасць | |
нязло́мнасцю | |
нязло́мнасці |
Крыніцы:
нязло́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
нязло́мнік | нязло́мнікі | |
нязло́мніка | нязло́мнікаў | |
нязло́мніку | нязло́мнікам | |
нязло́мніка | нязло́мнікаў | |
нязло́мнікам | нязло́мнікамі | |
нязло́мніку | нязло́мніках |
Крыніцы:
нязло́мны
прыметнік, якасны
нязло́мны | нязло́мная | нязло́мнае | нязло́мныя | |
нязло́мнага | нязло́мнай нязло́мнае |
нязло́мнага | нязло́мных | |
нязло́мнаму | нязло́мнай | нязло́мнаму | нязло́мным | |
нязло́мны ( нязло́мнага ( |
нязло́мную | нязло́мнае | нязло́мныя ( нязло́мных ( |
|
нязло́мным | нязло́мнай нязло́мнаю |
нязло́мным | нязло́мнымі | |
нязло́мным | нязло́мнай | нязло́мным | нязло́мных |
Крыніцы:
нязло́мны
прыметнік, адносны
нязло́мны | нязло́мная | нязло́мнае | нязло́мныя | |
нязло́мнага | нязло́мнай нязло́мнае |
нязло́мнага | нязло́мных | |
нязло́мнаму | нязло́мнай | нязло́мнаму | нязло́мным | |
нязло́мны ( нязло́мнага ( |
нязло́мную | нязло́мнае | нязло́мныя ( нязло́мных ( |
|
нязло́мным | нязло́мнай нязло́мнаю |
нязло́мным | нязло́мнымі | |
нязло́мным | нязло́мнай | нязло́мным | нязло́мных |
Крыніцы:
нязло́сна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
нязло́сна | - | - |
Крыніцы: