нязло́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нязло́мнік | нязло́мнікі | |
| нязло́мніка | нязло́мнікаў | |
| нязло́мніку | нязло́мнікам | |
| нязло́мніка | нязло́мнікаў | |
| нязло́мнікам | нязло́мнікамі | |
| нязло́мніку | нязло́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)