дра́гнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дра́гну |
дра́гнем |
2-я ас. |
дра́гнеш |
дра́гнеце |
3-я ас. |
дра́гне |
дра́гнуць |
Прошлы час |
м. |
дра́гнуў |
дра́гнулі |
ж. |
дра́гнула |
н. |
дра́гнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
дра́гні |
дра́гніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дра́гнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
драгу́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
драгу́н |
драгу́ны |
Р. |
драгу́на |
драгу́наў |
Д. |
драгу́ну |
драгу́нам |
В. |
драгу́на |
драгу́наў |
Т. |
драгу́нам |
драгу́намі |
М. |
драгу́не |
драгу́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Драгуно́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Драгуно́ва |
Р. |
Драгуно́ва |
Д. |
Драгуно́ву |
В. |
Драгуно́ва |
Т. |
Драгуно́вам |
М. |
Драгуно́ве |
Драгу́нск
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Драгу́нск |
Р. |
Драгу́нска |
Д. |
Драгу́нску |
В. |
Драгу́нск |
Т. |
Драгу́нскам |
М. |
Драгу́нску |
драгу́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
драгу́нскі |
драгу́нская |
драгу́нскае |
драгу́нскія |
Р. |
драгу́нскага |
драгу́нскай драгу́нскае |
драгу́нскага |
драгу́нскіх |
Д. |
драгу́нскаму |
драгу́нскай |
драгу́нскаму |
драгу́нскім |
В. |
драгу́нскі (неадуш.) драгу́нскага (адуш.) |
драгу́нскую |
драгу́нскае |
драгу́нскія (неадуш.) драгу́нскіх (адуш.) |
Т. |
драгу́нскім |
драгу́нскай драгу́нскаю |
драгу́нскім |
драгу́нскімі |
М. |
драгу́нскім |
драгу́нскай |
драгу́нскім |
драгу́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Драгуны́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Драгуны́ |
Р. |
Драгуно́ў |
Д. |
Драгуна́м |
В. |
Драгуны́ |
Т. |
Драгуна́мі |
М. |
Драгуна́х |
Драгу́ці
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Драгу́ці |
Р. |
Драгу́ць Драгу́цяў |
Д. |
Драгу́цям |
В. |
Драгу́ці |
Т. |
Драгу́цямі |
М. |
Драгу́цях |
дра́енне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дра́енне |
Р. |
дра́ення |
Д. |
дра́енню |
В. |
дра́енне |
Т. |
дра́еннем |
М. |
дра́енні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дра́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дра́ены |
дра́еная |
дра́енае |
дра́еныя |
Р. |
дра́енага |
дра́енай дра́енае |
дра́енага |
дра́еных |
Д. |
дра́енаму |
дра́енай |
дра́енаму |
дра́еным |
В. |
дра́ены дра́енага |
дра́еную |
дра́енае |
дра́еныя дра́еных |
Т. |
дра́еным |
дра́енай дра́енаю |
дра́еным |
дра́енымі |
М. |
дра́еным |
дра́енай |
дра́еным |
дра́еных |
Кароткая форма: дра́ена.
Крыніцы:
dzsl2007.