го́ршыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
го́ршуся |
го́ршымся |
2-я ас. |
го́ршышся |
го́ршыцеся |
3-я ас. |
го́ршыцца |
го́ршацца |
Прошлы час |
м. |
го́ршыўся |
го́ршыліся |
ж. |
го́ршылася |
н. |
го́ршылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
го́ршыся |
го́ршыцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
го́ршачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
го́ршыць
‘пагаршаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
го́ршу |
го́ршым |
2-я ас. |
го́ршыш |
го́ршыце |
3-я ас. |
го́ршыць |
го́ршаць |
Прошлы час |
м. |
го́ршыў |
го́ршылі |
ж. |
го́ршыла |
н. |
го́ршыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
го́ршы |
го́ршыце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
го́ршачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Го́ры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Го́ры |
Р. |
Го́р Го́раў |
Д. |
Го́рам |
В. |
Го́ры |
Т. |
Го́рамі |
М. |
Го́рах |
Го́рыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Го́рыцы |
Р. |
Го́рыц Го́рыцаў |
Д. |
Го́рыцам |
В. |
Го́рыцы |
Т. |
Го́рыцамі |
М. |
Го́рыцах |
го́рыч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
го́рыч |
Р. |
го́рычы |
Д. |
го́рычы |
В. |
го́рыч |
Т. |
го́рыччу |
М. |
го́рычы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.