го́ршыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
го́ршуся |
го́ршымся |
| 2-я ас. |
го́ршышся |
го́ршыцеся |
| 3-я ас. |
го́ршыцца |
го́ршацца |
| Прошлы час |
| м. |
го́ршыўся |
го́ршыліся |
| ж. |
го́ршылася |
| н. |
го́ршылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
го́ршыся |
го́ршыцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
го́ршачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
го́ршыць
‘пагаршаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
го́ршу |
го́ршым |
| 2-я ас. |
го́ршыш |
го́ршыце |
| 3-я ас. |
го́ршыць |
го́ршаць |
| Прошлы час |
| м. |
го́ршыў |
го́ршылі |
| ж. |
го́ршыла |
| н. |
го́ршыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
го́ршы |
го́ршыце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
го́ршачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Го́ры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Го́ры |
| Р. |
Го́р Го́раў |
| Д. |
Го́рам |
| В. |
Го́ры |
| Т. |
Го́рамі |
| М. |
Го́рах |
Го́рыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Го́рыцы |
| Р. |
Го́рыц Го́рыцаў |
| Д. |
Го́рыцам |
| В. |
Го́рыцы |
| Т. |
Го́рыцамі |
| М. |
Го́рыцах |
го́рыч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
го́рыч |
| Р. |
го́рычы |
| Д. |
го́рычы |
| В. |
го́рыч |
| Т. |
го́рыччу |
| М. |
го́рычы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.