вы́верчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́верчаны |
вы́верчаная |
вы́верчанае |
вы́верчаныя |
Р. |
вы́верчанага |
вы́верчанай вы́верчанае |
вы́верчанага |
вы́верчаных |
Д. |
вы́верчанаму |
вы́верчанай |
вы́верчанаму |
вы́верчаным |
В. |
вы́верчаны (неадуш.) вы́верчанага (адуш.) |
вы́верчаную |
вы́верчанае |
вы́верчаныя (неадуш.) вы́верчаных (адуш.) |
Т. |
вы́верчаным |
вы́верчанай вы́верчанаю |
вы́верчаным |
вы́верчанымі |
М. |
вы́верчаным |
вы́верчанай |
вы́верчаным |
вы́верчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
выве́рчваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выве́рчваю |
выве́рчваем |
2-я ас. |
выве́рчваеш |
выве́рчваеце |
3-я ас. |
выве́рчвае |
выве́рчваюць |
Прошлы час |
м. |
выве́рчваў |
выве́рчвалі |
ж. |
выве́рчвала |
н. |
выве́рчвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выве́рчвай |
выве́рчвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выве́рчваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́вершчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́вершчык |
вы́вершчыкі |
Р. |
вы́вершчыка |
вы́вершчыкаў |
Д. |
вы́вершчыку |
вы́вершчыкам |
В. |
вы́вершчыка |
вы́вершчыкаў |
Т. |
вы́вершчыкам |
вы́вершчыкамі |
М. |
вы́вершчыку |
вы́вершчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
вы́вершыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́вершу |
вы́вершым |
2-я ас. |
вы́вершыш |
вы́вершыце |
3-я ас. |
вы́вершыць |
вы́вершаць |
Прошлы час |
м. |
вы́вершыў |
вы́вершылі |
ж. |
вы́вершыла |
н. |
вы́вершыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́вершы |
вы́вершыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́вершыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Вы́веры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Вы́веры |
Р. |
Вы́вераў |
Д. |
Вы́верам |
В. |
Вы́веры |
Т. |
Вы́верамі |
М. |
Вы́верах |
вы́верыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́веру |
вы́верым |
2-я ас. |
вы́верыш |
вы́верыце |
3-я ас. |
вы́верыць |
вы́вераць |
Прошлы час |
м. |
вы́верыў |
вы́верылі |
ж. |
вы́верыла |
н. |
вы́верыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́веры |
вы́верыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́верыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́весіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́вешу |
вы́весім |
2-я ас. |
вы́весіш |
вы́весіце |
3-я ас. |
вы́весіць |
вы́весяць |
Прошлы час |
м. |
вы́весіў |
вы́весілі |
ж. |
вы́весіла |
н. |
вы́весіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́весі |
вы́весіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́весіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́веска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́веска |
вы́вескі |
Р. |
вы́вескі |
вы́весак |
Д. |
вы́весцы |
вы́вескам |
В. |
вы́веску |
вы́вескі |
Т. |
вы́вескай вы́вескаю |
вы́вескамі |
М. |
вы́весцы |
вы́весках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
вы́веславацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́веслуюся |
вы́веслуемся |
2-я ас. |
вы́веслуешся |
вы́веслуецеся |
3-я ас. |
вы́веслуецца |
вы́веслуюцца |
Прошлы час |
м. |
вы́веславаўся |
вы́веславаліся |
ж. |
вы́веславалася |
н. |
вы́веславалася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́веславаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́веславаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́веслую |
вы́веслуем |
2-я ас. |
вы́веслуеш |
вы́веслуеце |
3-я ас. |
вы́веслуе |
вы́веслуюць |
Прошлы час |
м. |
вы́веславаў |
вы́веславалі |
ж. |
вы́веславала |
н. |
вы́веславала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́веслуй |
вы́веслуйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́веславаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.