вы́вершчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вы́вершчык | вы́вершчыкі | |
| вы́вершчыка | вы́вершчыкаў | |
| вы́вершчыку | вы́вершчыкам | |
| вы́вершчыка | вы́вершчыкаў | |
| вы́вершчыкам | вы́вершчыкамі | |
| вы́вершчыку | вы́вершчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)