абагу́льнена-сімвалі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абагу́льнена-сімвалі́чны |
абагу́льнена-сімвалі́чная |
абагу́льнена-сімвалі́чнае |
абагу́льнена-сімвалі́чныя |
Р. |
абагу́льнена-сімвалі́чнага |
абагу́льнена-сімвалі́чнай абагу́льнена-сімвалі́чнае |
абагу́льнена-сімвалі́чнага |
абагу́льнена-сімвалі́чных |
Д. |
абагу́льнена-сімвалі́чнаму |
абагу́льнена-сімвалі́чнай |
абагу́льнена-сімвалі́чнаму |
абагу́льнена-сімвалі́чным |
В. |
абагу́льнена-сімвалі́чны (неадуш.) абагу́льнена-сімвалі́чнага (адуш.) |
абагу́льнена-сімвалі́чную |
абагу́льнена-сімвалі́чнае |
абагу́льнена-сімвалі́чныя (неадуш.) абагу́льнена-сімвалі́чных (адуш.) |
Т. |
абагу́льнена-сімвалі́чным |
абагу́льнена-сімвалі́чнай абагу́льнена-сімвалі́чнаю |
абагу́льнена-сімвалі́чным |
абагу́льнена-сімвалі́чнымі |
М. |
абагу́льнена-сімвалі́чным |
абагу́льнена-сімвалі́чнай |
абагу́льнена-сімвалі́чным |
абагу́льнена-сімвалі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
абагу́льнена-сінтаксі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абагу́льнена-сінтаксі́чны |
абагу́льнена-сінтаксі́чная |
абагу́льнена-сінтаксі́чнае |
абагу́льнена-сінтаксі́чныя |
Р. |
абагу́льнена-сінтаксі́чнага |
абагу́льнена-сінтаксі́чнай абагу́льнена-сінтаксі́чнае |
абагу́льнена-сінтаксі́чнага |
абагу́льнена-сінтаксі́чных |
Д. |
абагу́льнена-сінтаксі́чнаму |
абагу́льнена-сінтаксі́чнай |
абагу́льнена-сінтаксі́чнаму |
абагу́льнена-сінтаксі́чным |
В. |
абагу́льнена-сінтаксі́чны (неадуш.) абагу́льнена-сінтаксі́чнага (адуш.) |
абагу́льнена-сінтаксі́чную |
абагу́льнена-сінтаксі́чнае |
абагу́льнена-сінтаксі́чныя (неадуш.) абагу́льнена-сінтаксі́чных (адуш.) |
Т. |
абагу́льнена-сінтаксі́чным |
абагу́льнена-сінтаксі́чнай абагу́льнена-сінтаксі́чнаю |
абагу́льнена-сінтаксі́чным |
абагу́льнена-сінтаксі́чнымі |
М. |
абагу́льнена-сінтаксі́чным |
абагу́льнена-сінтаксі́чнай |
абагу́льнена-сінтаксі́чным |
абагу́льнена-сінтаксі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абагу́льнена-сінтэзава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абагу́льнена-сінтэзава́ны |
абагу́льнена-сінтэзава́ная |
абагу́льнена-сінтэзава́нае |
абагу́льнена-сінтэзава́ныя |
Р. |
абагу́льнена-сінтэзава́нага |
абагу́льнена-сінтэзава́най абагу́льнена-сінтэзава́нае |
абагу́льнена-сінтэзава́нага |
абагу́льнена-сінтэзава́ных |
Д. |
абагу́льнена-сінтэзава́наму |
абагу́льнена-сінтэзава́най |
абагу́льнена-сінтэзава́наму |
абагу́льнена-сінтэзава́ным |
В. |
абагу́льнена-сінтэзава́ны абагу́льнена-сінтэзава́нага |
абагу́льнена-сінтэзава́ную |
абагу́льнена-сінтэзава́нае |
абагу́льнена-сінтэзава́ныя |
Т. |
абагу́льнена-сінтэзава́ным |
абагу́льнена-сінтэзава́най абагу́льнена-сінтэзава́наю |
абагу́льнена-сінтэзава́ным |
абагу́льнена-сінтэзава́нымі |
М. |
абагу́льнена-сінтэзава́ным |
абагу́льнена-сінтэзава́най |
абагу́льнена-сінтэзава́ным |
абагу́льнена-сінтэзава́ных |
абагу́льнена-характарысты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абагу́льнена-характарысты́чны |
абагу́льнена-характарысты́чная |
абагу́льнена-характарысты́чнае |
абагу́льнена-характарысты́чныя |
Р. |
абагу́льнена-характарысты́чнага |
абагу́льнена-характарысты́чнай абагу́льнена-характарысты́чнае |
абагу́льнена-характарысты́чнага |
абагу́льнена-характарысты́чных |
Д. |
абагу́льнена-характарысты́чнаму |
абагу́льнена-характарысты́чнай |
абагу́льнена-характарысты́чнаму |
абагу́льнена-характарысты́чным |
В. |
абагу́льнена-характарысты́чны (неадуш.) абагу́льнена-характарысты́чнага (адуш.) |
абагу́льнена-характарысты́чную |
абагу́льнена-характарысты́чнае |
абагу́льнена-характарысты́чныя (неадуш.) абагу́льнена-характарысты́чных (адуш.) |
Т. |
абагу́льнена-характарысты́чным |
абагу́льнена-характарысты́чнай абагу́льнена-характарысты́чнаю |
абагу́льнена-характарысты́чным |
абагу́льнена-характарысты́чнымі |
М. |
абагу́льнена-характарысты́чным |
абагу́льнена-характарысты́чнай |
абагу́льнена-характарысты́чным |
абагу́льнена-характарысты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абагульне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абагульне́нне |
абагульне́нні |
Р. |
абагульне́ння |
абагульне́нняў |
Д. |
абагульне́нню |
абагульне́нням |
В. |
абагульне́нне |
абагульне́нні |
Т. |
абагульне́ннем |
абагульне́ннямі |
М. |
абагульне́нні |
абагульне́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абагу́льнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абагу́льнены |
абагу́льненая |
абагу́льненае |
абагу́льненыя |
Р. |
абагу́льненага |
абагу́льненай абагу́льненае |
абагу́льненага |
абагу́льненых |
Д. |
абагу́льненаму |
абагу́льненай |
абагу́льненаму |
абагу́льненым |
В. |
абагу́льнены (неадуш.) абагу́льненага (адуш.) |
абагу́льненую |
абагу́льненае |
абагу́льненыя (неадуш.) абагу́льненых (адуш.) |
Т. |
абагу́льненым |
абагу́льненай абагу́льненаю |
абагу́льненым |
абагу́льненымі |
М. |
абагу́льненым |
абагу́льненай |
абагу́льненым |
абагу́льненых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абагу́льнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абагу́льнены |
абагу́льненая |
абагу́льненае |
абагу́льненыя |
Р. |
абагу́льненага |
абагу́льненай абагу́льненае |
абагу́льненага |
абагу́льненых |
Д. |
абагу́льненаму |
абагу́льненай |
абагу́льненаму |
абагу́льненым |
В. |
абагу́льнены (неадуш.) абагу́льненага (адуш.) |
абагу́льненую |
абагу́льненае |
абагу́льненыя (неадуш.) абагу́льненых (адуш.) |
Т. |
абагу́льненым |
абагу́льненай абагу́льненаю |
абагу́льненым |
абагу́льненымі |
М. |
абагу́льненым |
абагу́льненай |
абагу́льненым |
абагу́льненых |
Кароткая форма: абагу́льнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.