Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

змітусі́ць

‘узбаламуціць, ускаламуціць каго-небудзь, што-небудзь (змітусіць народ, змітусіць ваду); перабіць расказ каго-небудзь (змітусіць каго-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змітушу́ змітусі́м
2-я ас. змітусі́ш змітусіце́
3-я ас. змітусі́ць змітуся́ць
Прошлы час
м. змітусі́ў змітусі́лі
ж. змітусі́ла
н. змітусі́ла
Загадны лад
2-я ас. змітусі́ змітусі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час змітусі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

зміту́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зміту́шаны зміту́шаная зміту́шанае зміту́шаныя
Р. зміту́шанага зміту́шанай
зміту́шанае
зміту́шанага зміту́шаных
Д. зміту́шанаму зміту́шанай зміту́шанаму зміту́шаным
В. зміту́шаны (неадуш.)
зміту́шанага (адуш.)
зміту́шаную зміту́шанае зміту́шаныя (неадуш.)
зміту́шаных (адуш.)
Т. зміту́шаным зміту́шанай
зміту́шанаю
зміту́шаным зміту́шанымі
М. зміту́шаным зміту́шанай зміту́шаным зміту́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

зміту́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зміту́шаны зміту́шаная зміту́шанае зміту́шаныя
Р. зміту́шанага зміту́шанай
зміту́шанае
зміту́шанага зміту́шаных
Д. зміту́шанаму зміту́шанай зміту́шанаму зміту́шаным
В. зміту́шаны (неадуш.)
зміту́шанага (адуш.)
зміту́шаную зміту́шанае зміту́шаныя (неадуш.)
зміту́шаных (адуш.)
Т. зміту́шаным зміту́шанай
зміту́шанаю
зміту́шаным зміту́шанымі
М. зміту́шаным зміту́шанай зміту́шаным зміту́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

змітушо́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змітушо́ны змітушо́ная змітушо́нае змітушо́ныя
Р. змітушо́нага змітушо́най
змітушо́нае
змітушо́нага змітушо́ных
Д. змітушо́наму змітушо́най змітушо́наму змітушо́ным
В. змітушо́ны (неадуш.)
змітушо́нага (адуш.)
змітушо́ную змітушо́нае змітушо́ныя (неадуш.)
змітушо́ных (адуш.)
Т. змітушо́ным змітушо́най
змітушо́наю
змітушо́ным змітушо́нымі
М. змітушо́ным змітушо́най змітушо́ным змітушо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

змітушо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змітушо́ны змітушо́ная змітушо́нае змітушо́ныя
Р. змітушо́нага змітушо́най
змітушо́нае
змітушо́нага змітушо́ных
Д. змітушо́наму змітушо́най змітушо́наму змітушо́ным
В. змітушо́ны (неадуш.)
змітушо́нага (адуш.)
змітушо́ную змітушо́нае змітушо́ныя (неадуш.)
змітушо́ных (адуш.)
Т. змітушо́ным змітушо́най
змітушо́наю
змітушо́ным змітушо́нымі
М. змітушо́ным змітушо́най змітушо́ным змітушо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Змі́цер

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Змі́цер Змітры́
Р. Змітра́ Змітро́ў
Д. Змітру́ Змітра́м
В. Змітра́ Змітро́ў
Т. Змітро́м Змітра́мі
М. Змітру́ Змітра́х

змо́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. змо́ва змо́вы
Р. змо́вы змо́ў
Д. змо́ве змо́вам
В. змо́ву змо́вы
Т. змо́вай
змо́ваю
змо́вамі
М. змо́ве змо́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́віны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. змо́віны
Р. змо́він
Д. змо́вінам
В. змо́віны
Т. змо́вінамі
М. змо́вінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

змо́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змо́ўлюся змо́вімся
2-я ас. змо́вішся змо́віцеся
3-я ас. змо́віцца змо́вяцца
Прошлы час
м. змо́віўся змо́віліся
ж. змо́вілася
н. змо́вілася
Загадны лад
2-я ас. змо́ўся змо́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час змо́віўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́віць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змо́ўлю змо́вім
2-я ас. змо́віш змо́віце
3-я ас. змо́віць змо́вяць
Прошлы час
м. змо́віў змо́вілі
ж. змо́віла
н. змо́віла
Дзеепрыслоўе
прош. час змо́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.