Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэя-

татэмісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. татэмісты́чны татэмісты́чная татэмісты́чнае татэмісты́чныя
Р. татэмісты́чнага татэмісты́чнай
татэмісты́чнае		 татэмісты́чнага татэмісты́чных
Д. татэмісты́чнаму татэмісты́чнай татэмісты́чнаму татэмісты́чным
В. татэмісты́чны (неадуш.)
татэмісты́чнага (адуш.)		 татэмісты́чную татэмісты́чнае татэмісты́чныя (неадуш.)
татэмісты́чных (адуш.)
Т. татэмісты́чным татэмісты́чнай
татэмісты́чнаю		 татэмісты́чным татэмісты́чнымі
М. татэмісты́чным татэмісты́чнай татэмісты́чным татэмісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

татэмі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. татэмі́чны татэмі́чная татэмі́чнае татэмі́чныя
Р. татэмі́чнага татэмі́чнай
татэмі́чнае		 татэмі́чнага татэмі́чных
Д. татэмі́чнаму татэмі́чнай татэмі́чнаму татэмі́чным
В. татэмі́чны (неадуш.)
татэмі́чнага (адуш.)		 татэмі́чную татэмі́чнае татэмі́чныя (неадуш.)
татэмі́чных (адуш.)
Т. татэмі́чным татэмі́чнай
татэмі́чнаю		 татэмі́чным татэмі́чнымі
М. татэмі́чным татэмі́чнай татэмі́чным татэмі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

татэ́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. татэ́мны татэ́мная татэ́мнае татэ́мныя
Р. татэ́мнага татэ́мнай
татэ́мнае		 татэ́мнага татэ́мных
Д. татэ́мнаму татэ́мнай татэ́мнаму татэ́мным
В. татэ́мны (неадуш.)
татэ́мнага (адуш.)		 татэ́мную татэ́мнае татэ́мныя (неадуш.)
татэ́мных (адуш.)
Т. татэ́мным татэ́мнай
татэ́мнаю		 татэ́мным татэ́мнымі
М. татэ́мным татэ́мнай татэ́мным татэ́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Таўзгіня́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Таўзгіня́ны
Р. Таўзгіня́н
Таўзгіня́наў
Д. Таўзгіня́нам
В. Таўзгіня́ны
Т. Таўзгіня́намі
М. Таўзгіня́нах

таўкані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. таўкані́на
Р. таўкані́ны
Д. таўкані́не
В. таўкані́ну
Т. таўкані́най
таўкані́наю
М. таўкані́не

Крыніцы: piskunou2012.

таўкані́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. таўкані́ца
Р. таўкані́цы
Д. таўкані́цы
В. таўкані́цу
Т. таўкані́цай
таўкані́цаю
М. таўкані́цы

Крыніцы: piskunou2012.

таўка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. таўка́нне
Р. таўка́ння
Д. таўка́нню
В. таўка́нне
Т. таўка́ннем
М. таўка́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Таўканы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Таўканы́
Р. Таўкано́ў
Д. Таўкана́м
В. Таўканы́
Т. Таўкана́мі
М. Таўкана́х

таўкатня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. таўкатня́
Р. таўкатні́
Д. таўкатні́
В. таўкатню́
Т. таўкатнёй
таўкатнёю
М. таўкатні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

таўка́ч

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таўка́ч таўкачы́
Р. таўкача́ таўкачо́ў
Д. таўкачу́ таўкача́м
В. таўкача́ таўкачо́ў
Т. таўкачо́м таўкача́мі
М. таўкачу́ таўкача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.