ану́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ану́чны |
ану́чная |
ану́чнае |
ану́чныя |
Р. |
ану́чнага |
ану́чнай ану́чнае |
ану́чнага |
ану́чных |
Д. |
ану́чнаму |
ану́чнай |
ану́чнаму |
ану́чным |
В. |
ану́чны (неадуш.) ану́чнага (адуш.) |
ану́чную |
ану́чнае |
ану́чныя (неадуш.) ану́чных (адуш.) |
Т. |
ану́чным |
ану́чнай ану́чнаю |
ану́чным |
ану́чнымі |
М. |
ану́чным |
ану́чнай |
ану́чным |
ану́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ану́чына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ану́чына |
ану́чыны |
Р. |
ану́чыны |
ану́чын |
Д. |
ану́чыне |
ану́чынам |
В. |
ану́чыну |
ану́чыны |
Т. |
ану́чынай ану́чынаю |
ану́чынамі |
М. |
ану́чыне |
ану́чынах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
анфа́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
анфа́с |
Р. |
анфа́су |
Д. |
анфа́су |
В. |
анфа́с |
Т. |
анфа́сам |
М. |
анфа́се |
Крыніцы:
piskunou2012.
анфа́с
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
анфа́с |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
анфе́льцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
анфе́льцыя |
анфе́льцыі |
Р. |
анфе́льцыі |
анфе́льцый |
Д. |
анфе́льцыі |
анфе́льцыям |
В. |
анфе́льцыю |
анфе́льцыі |
Т. |
анфе́льцыяй анфе́льцыяю |
анфе́льцыямі |
М. |
анфе́льцыі |
анфе́льцыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
анфіла́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
анфіла́да |
анфіла́ды |
Р. |
анфіла́ды |
анфіла́д |
Д. |
анфіла́дзе |
анфіла́дам |
В. |
анфіла́ду |
анфіла́ды |
Т. |
анфіла́дай анфіла́даю |
анфіла́дамі |
М. |
анфіла́дзе |
анфіла́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
анфіла́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
анфіла́дны |
анфіла́дная |
анфіла́днае |
анфіла́дныя |
Р. |
анфіла́днага |
анфіла́днай анфіла́днае |
анфіла́днага |
анфіла́дных |
Д. |
анфіла́днаму |
анфіла́днай |
анфіла́днаму |
анфіла́дным |
В. |
анфіла́дны (неадуш.) анфіла́днага (адуш.) |
анфіла́дную |
анфіла́днае |
анфіла́дныя (неадуш.) анфіла́дных (адуш.) |
Т. |
анфіла́дным |
анфіла́днай анфіла́днаю |
анфіла́дным |
анфіла́днымі |
М. |
анфіла́дным |
анфіла́днай |
анфіла́дным |
анфіла́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Анфі́са
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Анфі́са |
Анфі́сы |
Р. |
Анфі́сы |
Анфі́с |
Д. |
Анфі́се |
Анфі́сам |
В. |
Анфі́су |
Анфі́с |
Т. |
Анфі́сай Анфі́саю |
Анфі́самі |
М. |
Анфі́се |
Анфі́сах |
Анці́пенкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Анці́пенкі |
Р. |
Анці́пенак Анці́пенкаў |
Д. |
Анці́пенкам |
В. |
Анці́пенкі |
Т. |
Анці́пенкамі |
М. |
Анці́пенках |