ану́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ану́чнік ану́чнікі
Р. ану́чніка ану́чнікаў
Д. ану́чніку ану́чнікам
В. ану́чніка ану́чнікаў
Т. ану́чнікам ану́чнікамі
М. ану́чніку ану́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)