ану́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ану́чнік | ану́чнікі | |
| ану́чніка | ану́чнікаў | |
| ану́чніку | ану́чнікам | |
| ану́чніка | ану́чнікаў | |
| ану́чнікам | ану́чнікамі | |
| ану́чніку | ану́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)