варко́цік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
варко́цік |
варко́цікі |
| Р. |
варко́ціка |
варко́цікаў |
| Д. |
варко́ціку |
варко́цікам |
| В. |
варко́ціка |
варко́цікаў |
| Т. |
варко́цікам |
варко́цікамі |
| М. |
варко́ціку |
варко́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Варкута́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Варкута́ |
| Р. |
Варкуты́ |
| Д. |
Варкуце́ |
| В. |
Варкуту́ |
| Т. |
Варкуто́й Варкуто́ю |
| М. |
Варкуце́ |
Ва́рлань
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ва́рлань |
| Р. |
Ва́рлані |
| Д. |
Ва́рлані |
| В. |
Ва́рлань |
| Т. |
Ва́рланню |
| М. |
Ва́рлані |
ва́рма
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| ва́рма |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Варнаву́гал
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Варнаву́гал |
| Р. |
Варнавугла́ |
| Д. |
Варнавуглу́ |
| В. |
Варнаву́гал |
| Т. |
Варнавугло́м |
| М. |
Варнавугле́ |
Варнаке́лі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Варнаке́лі |
| Р. |
Варнаке́ль Варнаке́ляў |
| Д. |
Варнаке́лям |
| В. |
Варнаке́лі |
| Т. |
Варнаке́лямі |
| М. |
Варнаке́лях |
Варні́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Варні́ |
| Р. |
Варнё́ў |
| Д. |
Варня́м |
| В. |
Варні́ |
| Т. |
Варня́мі |
| М. |
Варня́х |