распра́тваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распра́тваю |
распра́тваем |
| 2-я ас. |
распра́тваеш |
распра́тваеце |
| 3-я ас. |
распра́твае |
распра́тваюць |
| Прошлы час |
| м. |
распра́тваў |
распра́твалі |
| ж. |
распра́твала |
| н. |
распра́твала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
распра́твай |
распра́твайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
распра́тваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
распра́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
распра́ўка |
| Р. |
распра́ўкі |
| Д. |
распра́ўцы |
| В. |
распра́ўку |
| Т. |
распра́ўкай распра́ўкаю |
| М. |
распра́ўцы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
распра́ўлены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
распра́ўлены |
распра́ўленая |
распра́ўленае |
распра́ўленыя |
| Р. |
распра́ўленага |
распра́ўленай распра́ўленае |
распра́ўленага |
распра́ўленых |
| Д. |
распра́ўленаму |
распра́ўленай |
распра́ўленаму |
распра́ўленым |
| В. |
распра́ўлены (неадуш.) распра́ўленага (адуш.) |
распра́ўленую |
распра́ўленае |
распра́ўленыя (неадуш.) распра́ўленых (адуш.) |
| Т. |
распра́ўленым |
распра́ўленай распра́ўленаю |
распра́ўленым |
распра́ўленымі |
| М. |
распра́ўленым |
распра́ўленай |
распра́ўленым |
распра́ўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
распра́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
распра́ўлены |
распра́ўленая |
распра́ўленае |
распра́ўленыя |
| Р. |
распра́ўленага |
распра́ўленай распра́ўленае |
распра́ўленага |
распра́ўленых |
| Д. |
распра́ўленаму |
распра́ўленай |
распра́ўленаму |
распра́ўленым |
| В. |
распра́ўлены (неадуш.) распра́ўленага (адуш.) |
распра́ўленую |
распра́ўленае |
распра́ўленыя (неадуш.) распра́ўленых (адуш.) |
| Т. |
распра́ўленым |
распра́ўленай распра́ўленаю |
распра́ўленым |
распра́ўленымі |
| М. |
распра́ўленым |
распра́ўленай |
распра́ўленым |
распра́ўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
распра́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
распра́ўлены |
распра́ўленая |
распра́ўленае |
распра́ўленыя |
| Р. |
распра́ўленага |
распра́ўленай распра́ўленае |
распра́ўленага |
распра́ўленых |
| Д. |
распра́ўленаму |
распра́ўленай |
распра́ўленаму |
распра́ўленым |
| В. |
распра́ўлены (неадуш.) распра́ўленага (адуш.) |
распра́ўленую |
распра́ўленае |
распра́ўленыя (неадуш.) распра́ўленых (адуш.) |
| Т. |
распра́ўленым |
распра́ўленай распра́ўленаю |
распра́ўленым |
распра́ўленымі |
| М. |
распра́ўленым |
распра́ўленай |
распра́ўленым |
распра́ўленых |
Кароткая форма: распра́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
распраўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распраўля́юся |
распраўля́емся |
| 2-я ас. |
распраўля́ешся |
распраўля́ецеся |
| 3-я ас. |
распраўля́ецца |
распраўля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
распраўля́ўся |
распраўля́ліся |
| ж. |
распраўля́лася |
| н. |
распраўля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
распраўля́йся |
распраўля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
распраўля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
распраўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распраўля́ю |
распраўля́ем |
| 2-я ас. |
распраўля́еш |
распраўля́еце |
| 3-я ас. |
распраўля́е |
распраўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
распраўля́ў |
распраўля́лі |
| ж. |
распраўля́ла |
| н. |
распраўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
распраўля́й |
распраўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
распраўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
распрацава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
распрацава́насць |
| Р. |
распрацава́насці |
| Д. |
распрацава́насці |
| В. |
распрацава́насць |
| Т. |
распрацава́насцю |
| М. |
распрацава́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
распрацава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
распрацава́нне |
распрацава́нні |
| Р. |
распрацава́ння |
распрацава́нняў |
| Д. |
распрацава́нню |
распрацава́нням |
| В. |
распрацава́нне |
распрацава́нні |
| Т. |
распрацава́ннем |
распрацава́ннямі |
| М. |
распрацава́нні |
распрацава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.