Verbum

анлайнавы слоўнік

пасяўна́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

пасяўны́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасяўны́	пасяўна́я	пасяўно́е	пасяўны́я
Р.	пасяўно́га	пасяўно́й пасяўно́е	пасяўно́га	пасяўны́х
Д.	пасяўно́му	пасяўно́й	пасяўно́му	пасяўны́м
В.	пасяўны́ (неадуш.) пасяўно́га (адуш.)	пасяўну́ю	пасяўно́е	пасяўны́я (неадуш.) пасяўны́х (адуш.)
Т.	пасяўны́м	пасяўно́й пасяўно́ю	пасяўны́м	пасяўны́мі
М.	пасяўны́м	пасяўно́й	пасяўны́м	пасяўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пасячо́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасячо́ны	пасячо́ная	пасячо́нае	пасячо́ныя
Р.	пасячо́нага	пасячо́най пасячо́нае	пасячо́нага	пасячо́ных
Д.	пасячо́наму	пасячо́най	пасячо́наму	пасячо́ным
В.	пасячо́ны (неадуш.) пасячо́нага (адуш.)	пасячо́ную	пасячо́нае	пасячо́ныя (неадуш.) пасячо́ных (адуш.)
Т.	пасячо́ным	пасячо́най пасячо́наю	пасячо́ным	пасячо́нымі
М.	пасячо́ным	пасячо́най	пасячо́ным	пасячо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

пасячо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасячо́ны	пасячо́ная	пасячо́нае	пасячо́ныя
Р.	пасячо́нага	пасячо́най пасячо́нае	пасячо́нага	пасячо́ных
Д.	пасячо́наму	пасячо́най	пасячо́наму	пасячо́ным
В.	пасячо́ны (неадуш.) пасячо́нага (адуш.)	пасячо́ную	пасячо́нае	пасячо́ныя (неадуш.) пасячо́ных (адуш.)
Т.	пасячо́ным	пасячо́най пасячо́наю	пасячо́ным	пасячо́нымі
М.	пасячо́ным	пасячо́най	пасячо́ным	пасячо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

пасячы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пасячы́ся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пасячэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.