тру́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тру́чаны |
тру́чаная |
тру́чанае |
тру́чаныя |
| Р. |
тру́чанага |
тру́чанай тру́чанае |
тру́чанага |
тру́чаных |
| Д. |
тру́чанаму |
тру́чанай |
тру́чанаму |
тру́чаным |
| В. |
тру́чаны (неадуш.) тру́чанага (адуш.) |
тру́чаную |
тру́чанае |
тру́чаныя (неадуш.) тру́чаных (адуш.) |
| Т. |
тру́чаным |
тру́чанай тру́чанаю |
тру́чаным |
тру́чанымі |
| М. |
тру́чаным |
тру́чанай |
тру́чаным |
тру́чаных |
Кароткая форма: тру́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
тручэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тручэ́нне |
| Р. |
тручэ́ння |
| Д. |
тручэ́нню |
| В. |
тручэ́нне |
| Т. |
тручэ́ннем |
| М. |
тручэ́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Тру́шава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Тру́шава |
| Р. |
Тру́шава |
| Д. |
Тру́шаву |
| В. |
Тру́шава |
| Т. |
Тру́шавам |
| М. |
Тру́шаве |
тру́шанка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тру́шанка |
| Р. |
тру́шанкі |
| Д. |
тру́шанцы |
| В. |
тру́шанку |
| Т. |
тру́шанкай тру́шанкаю |
| М. |
тру́шанцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трушко́м
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| трушко́м |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
трушо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
трушо́к |
| Р. |
трушку́ |
| Д. |
трушку́ |
| В. |
трушо́к |
| Т. |
трушко́м |
| М. |
трушку́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тру́шчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тру́шчанне |
| Р. |
тру́шчання |
| Д. |
тру́шчанню |
| В. |
тру́шчанне |
| Т. |
тру́шчаннем |
| М. |
тру́шчанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
тру́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тру́шчаны |
тру́шчаная |
тру́шчанае |
тру́шчаныя |
| Р. |
тру́шчанага |
тру́шчанай тру́шчанае |
тру́шчанага |
тру́шчаных |
| Д. |
тру́шчанаму |
тру́шчанай |
тру́шчанаму |
тру́шчаным |
| В. |
тру́шчаны (неадуш.) тру́шчанага (адуш.) |
тру́шчаную |
тру́шчанае |
тру́шчаныя (неадуш.) тру́шчаных (адуш.) |
| Т. |
тру́шчаным |
тру́шчанай тру́шчанаю |
тру́шчаным |
тру́шчанымі |
| М. |
тру́шчаным |
тру́шчанай |
тру́шчаным |
тру́шчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
трушчо́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трушчо́ба |
трушчо́бы |
| Р. |
трушчо́бы |
трушчо́б |
| Д. |
трушчо́бе |
трушчо́бам |
| В. |
трушчо́бу |
трушчо́бы |
| Т. |
трушчо́бай трушчо́баю |
трушчо́бамі |
| М. |
трушчо́бе |
трушчо́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.