разбо́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбо́рны |
разбо́рная |
разбо́рнае |
разбо́рныя |
| Р. |
разбо́рнага |
разбо́рнай разбо́рнае |
разбо́рнага |
разбо́рных |
| Д. |
разбо́рнаму |
разбо́рнай |
разбо́рнаму |
разбо́рным |
| В. |
разбо́рны (неадуш.) разбо́рнага (адуш.) |
разбо́рную |
разбо́рнае |
разбо́рныя (неадуш.) разбо́рных (адуш.) |
| Т. |
разбо́рным |
разбо́рнай разбо́рнаю |
разбо́рным |
разбо́рнымі |
| М. |
разбо́рным |
разбо́рнай |
разбо́рным |
разбо́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбо́ршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разбо́ршчык |
разбо́ршчыкі |
| Р. |
разбо́ршчыка |
разбо́ршчыкаў |
| Д. |
разбо́ршчыку |
разбо́ршчыкам |
| В. |
разбо́ршчыка |
разбо́ршчыкаў |
| Т. |
разбо́ршчыкам |
разбо́ршчыкамі |
| М. |
разбо́ршчыку |
разбо́ршчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
разбо́ршчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разбо́ршчыца |
разбо́ршчыцы |
| Р. |
разбо́ршчыцы |
разбо́ршчыц |
| Д. |
разбо́ршчыцы |
разбо́ршчыцам |
| В. |
разбо́ршчыцу |
разбо́ршчыц |
| Т. |
разбо́ршчыцай разбо́ршчыцаю |
разбо́ршчыцамі |
| М. |
разбо́ршчыцы |
разбо́ршчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
разбо́ўтаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбо́ўтаны |
разбо́ўтаная |
разбо́ўтанае |
разбо́ўтаныя |
| Р. |
разбо́ўтанага |
разбо́ўтанай разбо́ўтанае |
разбо́ўтанага |
разбо́ўтаных |
| Д. |
разбо́ўтанаму |
разбо́ўтанай |
разбо́ўтанаму |
разбо́ўтаным |
| В. |
разбо́ўтаны (неадуш.) разбо́ўтанага (адуш.) |
разбо́ўтаную |
разбо́ўтанае |
разбо́ўтаныя (неадуш.) разбо́ўтаных (адуш.) |
| Т. |
разбо́ўтаным |
разбо́ўтанай разбо́ўтанаю |
разбо́ўтаным |
разбо́ўтанымі |
| М. |
разбо́ўтаным |
разбо́ўтанай |
разбо́ўтаным |
разбо́ўтаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
разбо́ўтаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбо́ўтаны |
разбо́ўтаная |
разбо́ўтанае |
разбо́ўтаныя |
| Р. |
разбо́ўтанага |
разбо́ўтанай разбо́ўтанае |
разбо́ўтанага |
разбо́ўтаных |
| Д. |
разбо́ўтанаму |
разбо́ўтанай |
разбо́ўтанаму |
разбо́ўтаным |
| В. |
разбо́ўтаны (неадуш.) разбо́ўтанага (адуш.) |
разбо́ўтаную |
разбо́ўтанае |
разбо́ўтаныя (неадуш.) разбо́ўтаных (адуш.) |
| Т. |
разбо́ўтаным |
разбо́ўтанай разбо́ўтанаю |
разбо́ўтаным |
разбо́ўтанымі |
| М. |
разбо́ўтаным |
разбо́ўтанай |
разбо́ўтаным |
разбо́ўтаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
разбо́ўтаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбо́ўтаны |
разбо́ўтаная |
разбо́ўтанае |
разбо́ўтаныя |
| Р. |
разбо́ўтанага |
разбо́ўтанай разбо́ўтанае |
разбо́ўтанага |
разбо́ўтаных |
| Д. |
разбо́ўтанаму |
разбо́ўтанай |
разбо́ўтанаму |
разбо́ўтаным |
| В. |
разбо́ўтаны (неадуш.) разбо́ўтанага (адуш.) |
разбо́ўтаную |
разбо́ўтанае |
разбо́ўтаныя (неадуш.) разбо́ўтаных (адуш.) |
| Т. |
разбо́ўтаным |
разбо́ўтанай разбо́ўтанаю |
разбо́ўтаным |
разбо́ўтанымі |
| М. |
разбо́ўтаным |
разбо́ўтанай |
разбо́ўтаным |
разбо́ўтаных |
Кароткая форма: разбо́ўтана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
разбо́ўтацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разбо́ўтаецца |
разбо́ўтаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разбо́ўтаўся |
разбо́ўталіся |
| ж. |
разбо́ўталася |
| н. |
разбо́ўталася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбо́ўтаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разбо́ўтаю |
разбо́ўтаем |
| 2-я ас. |
разбо́ўтаеш |
разбо́ўтаеце |
| 3-я ас. |
разбо́ўтае |
разбо́ўтаюць |
| Прошлы час |
| м. |
разбо́ўтаў |
разбо́ўталі |
| ж. |
разбо́ўтала |
| н. |
разбо́ўтала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разбо́ўтай |
разбо́ўтайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разбо́ўтаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбо́ўтванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разбо́ўтванне |
| Р. |
разбо́ўтвання |
| Д. |
разбо́ўтванню |
| В. |
разбо́ўтванне |
| Т. |
разбо́ўтваннем |
| М. |
разбо́ўтванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
разбо́ўтвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разбо́ўтваецца |
разбо́ўтваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разбо́ўтваўся |
разбо́ўтваліся |
| ж. |
разбо́ўтвалася |
| н. |
разбо́ўтвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.