нагло́кацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нагло́каюся |
нагло́каемся |
| 2-я ас. |
нагло́каешся |
нагло́каецеся |
| 3-я ас. |
нагло́каецца |
нагло́каюцца |
| Прошлы час |
| м. |
нагло́каўся |
нагло́каліся |
| ж. |
нагло́калася |
| н. |
нагло́калася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нагло́кайся |
нагло́кайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нагло́каўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
наглузда́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наглузда́ю |
наглузда́ем |
| 2-я ас. |
наглузда́еш |
наглузда́еце |
| 3-я ас. |
наглузда́е |
наглузда́юць |
| Прошлы час |
| м. |
наглузда́ў |
наглузда́лі |
| ж. |
наглузда́ла |
| н. |
наглузда́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наглузда́й |
наглузда́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наглузда́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
наглу́зджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наглу́зджаны |
наглу́зджаная |
наглу́зджанае |
наглу́зджаныя |
| Р. |
наглу́зджанага |
наглу́зджанай наглу́зджанае |
наглу́зджанага |
наглу́зджаных |
| Д. |
наглу́зджанаму |
наглу́зджанай |
наглу́зджанаму |
наглу́зджаным |
| В. |
наглу́зджаны (неадуш.) наглу́зджанага (адуш.) |
наглу́зджаную |
наглу́зджанае |
наглу́зджаныя (неадуш.) наглу́зджаных (адуш.) |
| Т. |
наглу́зджаным |
наглу́зджанай наглу́зджанаю |
наглу́зджаным |
наглу́зджанымі |
| М. |
наглу́зджаным |
наглу́зджанай |
наглу́зджаным |
наглу́зджаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
наглуздзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наглузджу́ |
наглуздзі́м |
| 2-я ас. |
наглуздзі́ш |
наглуздзіце́ |
| 3-я ас. |
наглуздзі́ць |
наглуздзя́ць |
| Прошлы час |
| м. |
наглуздзі́ў |
наглуздзі́лі |
| ж. |
наглуздзі́ла |
| н. |
наглуздзі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наглуздзі́ |
наглуздзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наглуздзі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
наглуздзя́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наглуздзя́чуся |
наглуздзя́чымся |
| 2-я ас. |
наглуздзя́чышся |
наглуздзя́чыцеся |
| 3-я ас. |
наглуздзя́чыцца |
наглуздзя́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
наглуздзя́чыўся |
наглуздзя́чыліся |
| ж. |
наглуздзя́чылася |
| н. |
наглуздзя́чылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наглуздзя́чся |
наглуздзя́чцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наглуздзя́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
наглумі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наглумлю́ся |
наглу́мімся |
| 2-я ас. |
наглу́мішся |
наглу́міцеся |
| 3-я ас. |
наглу́міцца |
наглу́мяцца |
| Прошлы час |
| м. |
наглумі́ўся |
наглумі́ліся |
| ж. |
наглумі́лася |
| н. |
наглумі́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наглумі́ся |
наглумі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наглумі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наглумі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наглумлю́ |
наглу́мім |
| 2-я ас. |
наглу́міш |
наглу́міце |
| 3-я ас. |
наглу́міць |
наглу́мяць |
| Прошлы час |
| м. |
наглумі́ў |
наглумі́лі |
| ж. |
наглумі́ла |
| н. |
наглумі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наглумі́ |
наглумі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наглумі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наглу́млены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наглу́млены |
наглу́мленая |
наглу́мленае |
наглу́мленыя |
| Р. |
наглу́мленага |
наглу́мленай наглу́мленае |
наглу́мленага |
наглу́мленых |
| Д. |
наглу́мленаму |
наглу́мленай |
наглу́мленаму |
наглу́мленым |
| В. |
наглу́млены (неадуш.) наглу́мленага (адуш.) |
наглу́мленую |
наглу́мленае |
наглу́мленыя (неадуш.) наглу́мленых (адуш.) |
| Т. |
наглу́мленым |
наглу́мленай наглу́мленаю |
наглу́мленым |
наглу́мленымі |
| М. |
наглу́мленым |
наглу́мленай |
наглу́мленым |
наглу́мленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
наглу́млены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наглу́млены |
наглу́мленая |
наглу́мленае |
наглу́мленыя |
| Р. |
наглу́мленага |
наглу́мленай наглу́мленае |
наглу́мленага |
наглу́мленых |
| Д. |
наглу́мленаму |
наглу́мленай |
наглу́мленаму |
наглу́мленым |
| В. |
наглу́млены (неадуш.) наглу́мленага (адуш.) |
наглу́мленую |
наглу́мленае |
наглу́мленыя (неадуш.) наглу́мленых (адуш.) |
| Т. |
наглу́мленым |
наглу́мленай наглу́мленаю |
наглу́мленым |
наглу́мленымі |
| М. |
наглу́мленым |
наглу́мленай |
наглу́мленым |
наглу́мленых |
Кароткая форма: наглу́млена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.