наглумі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
наглумлю́ | наглу́мім | |
наглу́міш | наглу́міце | |
наглу́міць | наглу́мяць | |
Прошлы час | ||
наглумі́ў | наглумі́лі | |
наглумі́ла | ||
наглумі́ла | ||
Загадны лад | ||
наглумі́ | наглумі́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
наглумі́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)