сілуэ́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сілуэ́тны |
сілуэ́тная |
сілуэ́тнае |
сілуэ́тныя |
Р. |
сілуэ́тнага |
сілуэ́тнай сілуэ́тнае |
сілуэ́тнага |
сілуэ́тных |
Д. |
сілуэ́тнаму |
сілуэ́тнай |
сілуэ́тнаму |
сілуэ́тным |
В. |
сілуэ́тны (неадуш.) сілуэ́тнага (адуш.) |
сілуэ́тную |
сілуэ́тнае |
сілуэ́тныя (неадуш.) сілуэ́тных (адуш.) |
Т. |
сілуэ́тным |
сілуэ́тнай сілуэ́тнаю |
сілуэ́тным |
сілуэ́тнымі |
М. |
сілуэ́тным |
сілуэ́тнай |
сілуэ́тным |
сілуэ́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сілуэты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сілуэты́ст |
сілуэты́сты |
Р. |
сілуэты́ста |
сілуэты́стаў |
Д. |
сілуэты́сту |
сілуэты́стам |
В. |
сілуэты́ста |
сілуэты́стаў |
Т. |
сілуэты́стам |
сілуэты́стамі |
М. |
сілуэты́сце |
сілуэты́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сілуэты́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сілуэты́стка |
сілуэты́сткі |
Р. |
сілуэты́сткі |
сілуэты́стак |
Д. |
сілуэты́стцы |
сілуэты́сткам |
В. |
сілуэты́стку |
сілуэты́стак |
Т. |
сілуэты́сткай сілуэты́сткаю |
сілуэты́сткамі |
М. |
сілуэты́стцы |
сілуэты́стках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Сі́льва
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Сі́льва |
Сі́львы |
Р. |
Сі́львы |
Сі́льваў |
Д. |
Сі́льве |
Сі́львам |
В. |
Сі́льву |
Сі́льваў |
Т. |
Сі́львай Сі́льваю |
Сі́львамі |
М. |
Сі́льве |
Сі́львах |
сільва́нер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сільва́нер |
Р. |
сільва́неру |
Д. |
сільва́неру |
В. |
сільва́нер |
Т. |
сільва́нерам |
М. |
сільва́неры |
Крыніцы:
piskunou2012.
Сільве́стр
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Сільве́стр |
Сільве́стры |
Р. |
Сільве́стра |
Сільве́страў |
Д. |
Сільве́стру |
Сільве́страм |
В. |
Сільве́стра |
Сільве́страў |
Т. |
Сільве́страм |
Сільве́страмі |
М. |
Сільве́стру |
Сільве́страх |
Сі́львіа
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
Сі́львіа |
Сі́львіа |
Р. |
Сі́львіа |
Сі́львіа |
Д. |
Сі́львіа |
Сі́львіа |
В. |
Сі́львіа |
Сі́львіа |
Т. |
Сі́львіа |
Сі́львіа |
М. |
Сі́львіа |
Сі́львіа |
сільві́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сільві́н |
Р. |
сільві́ну |
Д. |
сільві́ну |
В. |
сільві́н |
Т. |
сільві́нам |
М. |
сільві́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сільві́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сільві́навы |
сільві́навая |
сільві́навае |
сільві́навыя |
Р. |
сільві́навага |
сільві́навай сільві́навае |
сільві́навага |
сільві́навых |
Д. |
сільві́наваму |
сільві́навай |
сільві́наваму |
сільві́навым |
В. |
сільві́навы (неадуш.) сільві́навага (адуш.) |
сільві́навую |
сільві́навае |
сільві́навыя (неадуш.) сільві́навых (адуш.) |
Т. |
сільві́навым |
сільві́навай сільві́наваю |
сільві́навым |
сільві́навымі |
М. |
сільві́навым |
сільві́навай |
сільві́навым |
сільві́навых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.