сілуэ́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сілуэ́тны сілуэ́тная сілуэ́тнае сілуэ́тныя
Р. сілуэ́тнага сілуэ́тнай
сілуэ́тнае		 сілуэ́тнага сілуэ́тных
Д. сілуэ́тнаму сілуэ́тнай сілуэ́тнаму сілуэ́тным
В. сілуэ́тны (неадуш.)
сілуэ́тнага (адуш.)		 сілуэ́тную сілуэ́тнае сілуэ́тныя (неадуш.)
сілуэ́тных (адуш.)
Т. сілуэ́тным сілуэ́тнай
сілуэ́тнаю		 сілуэ́тным сілуэ́тнымі
М. сілуэ́тным сілуэ́тнай сілуэ́тным сілуэ́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)