Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёілорсуыэя’

спрасо́нку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
спрасо́нку - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрасо́ння

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
спрасо́ння - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

спрасо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. спрасо́ўванне
Р. спрасо́ўвання
Д. спрасо́ўванню
В. спрасо́ўванне
Т. спрасо́ўваннем
М. спрасо́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрасо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. спрасо́ўваецца спрасо́ўваюцца
Прошлы час
м. спрасо́ўваўся спрасо́ўваліся
ж. спрасо́ўвалася
н. спрасо́ўвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрасо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спрасо́ўваю спрасо́ўваем
2-я ас. спрасо́ўваеш спрасо́ўваеце
3-я ас. спрасо́ўвае спрасо́ўваюць
Прошлы час
м. спрасо́ўваў спрасо́ўвалі
ж. спрасо́ўвала
н. спрасо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. спрасо́ўвай спрасо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спрасо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

спраста́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
спраста́ - -

Крыніцы: piskunou2012.

спрастава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. спрастава́нне
Р. спрастава́ння
Д. спрастава́нню
В. спрастава́нне
Т. спрастава́ннем
М. спрастава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

спрастава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спрастава́ны спрастава́ная спрастава́нае спрастава́ныя
Р. спрастава́нага спрастава́най
спрастава́нае		 спрастава́нага спрастава́ных
Д. спрастава́наму спрастава́най спрастава́наму спрастава́ным
В. спрастава́ны (неадуш.)
спрастава́нага (адуш.)		 спрастава́ную спрастава́нае спрастава́ныя (неадуш.)
спрастава́ных (адуш.)
Т. спрастава́ным спрастава́най
спрастава́наю		 спрастава́ным спрастава́нымі
М. спрастава́ным спрастава́най спрастава́ным спрастава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

спрастава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спрастава́ны спрастава́ная спрастава́нае спрастава́ныя
Р. спрастава́нага спрастава́най
спрастава́нае		 спрастава́нага спрастава́ных
Д. спрастава́наму спрастава́най спрастава́наму спрастава́ным
В. спрастава́ны (неадуш.)
спрастава́нага (адуш.)		 спрастава́ную спрастава́нае спрастава́ныя (неадуш.)
спрастава́ных (адуш.)
Т. спрастава́ным спрастава́най
спрастава́наю		 спрастава́ным спрастава́нымі
М. спрастава́ным спрастава́най спрастава́ным спрастава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

спрастава́ць

‘пайсці напрасткі (спраставаць дарогу; спрасціць, выпраставаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спрасту́ю спрасту́ем
2-я ас. спрасту́еш спрасту́еце
3-я ас. спрасту́е спрасту́юць
Прошлы час
м. спрастава́ў спрастава́лі
ж. спрастава́ла
н. спрастава́ла
Загадны лад
2-я ас. спрасту́й спрасту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час спрастава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.