спрастава́ць
‘пайсці напрасткі (спраставаць дарогу; спрасціць, выпраставаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| спрасту́ю | спрасту́ем | |
| спрасту́еш | спрасту́еце | |
| спрасту́е | спрасту́юць | |
| Прошлы час | ||
| спрастава́ў | спрастава́лі | |
| спрастава́ла | ||
| спрастава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| спрасту́й | спрасту́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| спрастава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)