спрасо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спрасо́ўваю спрасо́ўваем
2-я ас. спрасо́ўваеш спрасо́ўваеце
3-я ас. спрасо́ўвае спрасо́ўваюць
Прошлы час
м. спрасо́ўваў спрасо́ўвалі
ж. спрасо́ўвала
н. спрасо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. спрасо́ўвай спрасо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спрасо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)