Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Ра́дкаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ра́дкаў
Р. Ра́дкава
Д. Ра́дкаву
В. Ра́дкаў
Т. Ра́дкавам
М. Ра́дкаве

Радкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Радкі́
Р. Радко́ў
Д. Радка́м
В. Радкі́
Т. Радка́мі
М. Радка́х

радко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. радко́вы радко́вая радко́вае радко́выя
Р. радко́вага радко́вай
радко́вае
радко́вага радко́вых
Д. радко́ваму радко́вай радко́ваму радко́вым
В. радко́вы (неадуш.)
радко́вага (адуш.)
радко́вую радко́вае радко́выя (неадуш.)
радко́вых (адуш.)
Т. радко́вым радко́вай
радко́ваю
радко́вым радко́вымі
М. радко́вым радко́вай радко́вым радко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

радко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
радко́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Радко́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Радко́ў
Р. Радко́ва
Д. Радко́ву
В. Радко́ў
Т. Радко́вам
М. Радко́ве

Радко́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Радко́ўшчына
Р. Радко́ўшчыны
Д. Радко́ўшчыне
В. Радко́ўшчыну
Т. Радко́ўшчынай
Радко́ўшчынаю
М. Радко́ўшчыне

Радкуны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Радкуны́
Р. Радкуно́ў
Д. Радкуна́м
В. Радкуны́
Т. Радкуна́мі
М. Радкуна́х

радне́й

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
- радне́й найрадне́й

Крыніцы: piskunou2012.

радне́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. радне́йшы радне́йшая радне́йшае радне́йшыя
Р. радне́йшага радне́йшай
радне́йшае
радне́йшага радне́йшых
Д. радне́йшаму радне́йшай радне́йшаму радне́йшым
В. радне́йшы (неадуш.)
радне́йшага (адуш.)
радне́йшую радне́йшае радне́йшыя (неадуш.)
радне́йшых (адуш.)
Т. радне́йшым радне́йшай
радне́йшаю
радне́йшым радне́йшымі
М. радне́йшым радне́йшай радне́йшым радне́йшых

Крыніцы: piskunou2012.

радне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. радне́ю радне́ем
2-я ас. радне́еш радне́еце
3-я ас. радне́е радне́юць
Прошлы час
м. радне́ў радне́лі
ж. радне́ла
н. радне́ла
Загадны лад
2-я ас. радне́й радне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час радне́ючы

Крыніцы: piskunou2012.