вы́хлюпаць
‘забрудзіць што-небудзь (выхлюпаць адзенне)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́хлюпаю |
вы́хлюпаем |
2-я ас. |
вы́хлюпаеш |
вы́хлюпаеце |
3-я ас. |
вы́хлюпае |
вы́хлюпаюць |
Прошлы час |
м. |
вы́хлюпаў |
вы́хлюпалі |
ж. |
вы́хлюпала |
н. |
вы́хлюпала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́хлюпай |
вы́хлюпайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́хлюпаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выхо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выхо́д |
выхо́ды |
Р. |
выхо́ду |
выхо́даў |
Д. |
выхо́ду |
выхо́дам |
В. |
выхо́д |
выхо́ды |
Т. |
выхо́дам |
выхо́дамі |
М. |
выхо́дзе |
выхо́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
выхо́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выхо́джанне |
Р. |
выхо́джання |
Д. |
выхо́джанню |
В. |
выхо́джанне |
Т. |
выхо́джаннем |
М. |
выхо́джанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
выхо́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выхо́джванне |
Р. |
выхо́джвання |
Д. |
выхо́джванню |
В. |
выхо́джванне |
Т. |
выхо́джваннем |
М. |
выхо́джванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
выхо́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выхо́джваю |
выхо́джваем |
2-я ас. |
выхо́джваеш |
выхо́джваеце |
3-я ас. |
выхо́джвае |
выхо́джваюць |
Прошлы час |
м. |
выхо́джваў |
выхо́джвалі |
ж. |
выхо́джвала |
н. |
выхо́джвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выхо́джвай |
выхо́джвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выхо́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выхо́дзіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выхо́джу |
выхо́дзім |
2-я ас. |
выхо́дзіш |
выхо́дзіце |
3-я ас. |
выхо́дзіць |
выхо́дзяць |
Прошлы час |
м. |
выхо́дзіў |
выхо́дзілі |
ж. |
выхо́дзіла |
н. |
выхо́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
выхо́дзь |
выхо́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выхо́дзячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выхо́дная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
выхо́дная |
выхо́дныя |
Р. |
выхо́днай |
выхо́дных |
Д. |
выхо́днай |
выхо́дным |
В. |
выхо́дную |
выхо́дных (адуш.) |
Т. |
выхо́днай выхо́днаю |
выхо́днымі |
М. |
выхо́днай |
выхо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012.
выхо́дная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
выхо́дная |
выхо́дныя |
Р. |
выхо́днай |
выхо́дных |
Д. |
выхо́днай |
выхо́дным |
В. |
выхо́дную |
выхо́дныя (неадуш.) |
Т. |
выхо́днай выхо́днаю |
выхо́днымі |
М. |
выхо́днай |
выхо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012.
выхо́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
выхо́дны |
выхо́дная |
выхо́днае |
выхо́дныя |
Р. |
выхо́днага |
выхо́днай выхо́днае |
выхо́днага |
выхо́дных |
Д. |
выхо́днаму |
выхо́днай |
выхо́днаму |
выхо́дным |
В. |
выхо́дны (неадуш.) выхо́днага (адуш.) |
выхо́дную |
выхо́днае |
выхо́дныя (неадуш.) выхо́дных (адуш.) |
Т. |
выхо́дным |
выхо́днай выхо́днаю |
выхо́дным |
выхо́днымі |
М. |
выхо́дным |
выхо́днай |
выхо́дным |
выхо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выхо́дны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
- |
Н. |
выхо́дны |
выхо́дныя |
Р. |
выхо́днага |
выхо́дных |
Д. |
выхо́днаму |
выхо́дным |
В. |
выхо́днага (адуш.) |
выхо́дных (адуш.) |
Т. |
выхо́дным |
выхо́днымі |
М. |
выхо́дным |
выхо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.