Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вы́хлюпаць

‘забрудзіць што-небудзь (выхлюпаць адзенне)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́хлюпаю вы́хлюпаем
2-я ас. вы́хлюпаеш вы́хлюпаеце
3-я ас. вы́хлюпае вы́хлюпаюць
Прошлы час
м. вы́хлюпаў вы́хлюпалі
ж. вы́хлюпала
н. вы́хлюпала
Загадны лад
2-я ас. вы́хлюпай вы́хлюпайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́хлюпаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

выхо́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выхо́д выхо́ды
Р. выхо́ду выхо́даў
Д. выхо́ду выхо́дам
В. выхо́д выхо́ды
Т. выхо́дам выхо́дамі
М. выхо́дзе выхо́дах

Крыніцы: piskunou2012.

выхо́джанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выхо́джанне
Р. выхо́джання
Д. выхо́джанню
В. выхо́джанне
Т. выхо́джаннем
М. выхо́джанні

Крыніцы: piskunou2012.

выхо́джванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выхо́джванне
Р. выхо́джвання
Д. выхо́джванню
В. выхо́джванне
Т. выхо́джваннем
М. выхо́джванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

выхо́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выхо́джваю выхо́джваем
2-я ас. выхо́джваеш выхо́джваеце
3-я ас. выхо́джвае выхо́джваюць
Прошлы час
м. выхо́джваў выхо́джвалі
ж. выхо́джвала
н. выхо́джвала
Загадны лад
2-я ас. выхо́джвай выхо́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выхо́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выхо́дзіць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выхо́джу выхо́дзім
2-я ас. выхо́дзіш выхо́дзіце
3-я ас. выхо́дзіць выхо́дзяць
Прошлы час
м. выхо́дзіў выхо́дзілі
ж. выхо́дзіла
н. выхо́дзіла
Загадны лад
2-я ас. выхо́дзь выхо́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выхо́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выхо́дная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. выхо́дная выхо́дныя
Р. выхо́днай выхо́дных
Д. выхо́днай выхо́дным
В. выхо́дную выхо́дных (адуш.)
Т. выхо́днай
выхо́днаю
выхо́днымі
М. выхо́днай выхо́дных

Крыніцы: krapivabr2012.

выхо́дная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. выхо́дная выхо́дныя
Р. выхо́днай выхо́дных
Д. выхо́днай выхо́дным
В. выхо́дную выхо́дныя (неадуш.)
Т. выхо́днай
выхо́днаю
выхо́днымі
М. выхо́днай выхо́дных

Крыніцы: krapivabr2012.

выхо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выхо́дны выхо́дная выхо́днае выхо́дныя
Р. выхо́днага выхо́днай
выхо́днае
выхо́днага выхо́дных
Д. выхо́днаму выхо́днай выхо́днаму выхо́дным
В. выхо́дны (неадуш.)
выхо́днага (адуш.)
выхо́дную выхо́днае выхо́дныя (неадуш.)
выхо́дных (адуш.)
Т. выхо́дным выхо́днай
выхо́днаю
выхо́дным выхо́днымі
М. выхо́дным выхо́днай выхо́дным выхо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выхо́дны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. выхо́дны выхо́дныя
Р. выхо́днага выхо́дных
Д. выхо́днаму выхо́дным
В. выхо́днага (адуш.) выхо́дных (адуш.)
Т. выхо́дным выхо́днымі
М. выхо́дным выхо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.