вы́хлюпаць
‘забрудзіць што-небудзь (выхлюпаць адзенне)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́хлюпаю | вы́хлюпаем | |
| вы́хлюпаеш | вы́хлюпаеце | |
| вы́хлюпае | вы́хлюпаюць | |
| Прошлы час | ||
| вы́хлюпаў | вы́хлюпалі | |
| вы́хлюпала | ||
| вы́хлюпала | ||
| Загадны лад | ||
| вы́хлюпай | вы́хлюпайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́хлюпаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)