Варні́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Варні́ |
Р. |
Варнё́ў |
Д. |
Варня́м |
В. |
Варні́ |
Т. |
Варня́мі |
М. |
Варня́х |
ва́рніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ва́рніца |
ва́рніцы |
Р. |
ва́рніцы |
ва́рніц |
Д. |
ва́рніцы |
ва́рніцам |
В. |
ва́рніцу |
ва́рніцы |
Т. |
ва́рніцай ва́рніцаю |
ва́рніцамі |
М. |
ва́рніцы |
ва́рніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Варня́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Варня́ны |
Р. |
Варня́н Варня́наў |
Д. |
Варня́нам |
В. |
Варня́ны |
Т. |
Варня́намі |
М. |
Варня́нах |
варо́бчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
варо́бчык |
варо́бчыкі |
Р. |
варо́бчыка |
варо́бчыкаў |
Д. |
варо́бчыку |
варо́бчыкам |
В. |
варо́бчыка |
варо́бчыкаў |
Т. |
варо́бчыкам |
варо́бчыкамі |
М. |
варо́бчыку |
варо́бчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Варо́дзькаў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Варо́дзькаў |
Р. |
Варо́дзькава |
Д. |
Варо́дзькаву |
В. |
Варо́дзькаў |
Т. |
Варо́дзькавам |
М. |
Варо́дзькаве |
варо́жа
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
варо́жа |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
варо́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
варо́жаны |
варо́жаная |
варо́жанае |
варо́жаныя |
Р. |
варо́жанага |
варо́жанай варо́жанае |
варо́жанага |
варо́жаных |
Д. |
варо́жанаму |
варо́жанай |
варо́жанаму |
варо́жаным |
В. |
варо́жаны (неадуш.) варо́жанага (адуш.) |
варо́жаную |
варо́жанае |
варо́жаныя (неадуш.) варо́жаных (адуш.) |
Т. |
варо́жаным |
варо́жанай варо́жанаю |
варо́жаным |
варо́жанымі |
М. |
варо́жаным |
варо́жанай |
варо́жаным |
варо́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012.