ва́рніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ва́рніца | ва́рніцы | |
| ва́рніцы | ва́рніц | |
| ва́рніцы | ва́рніцам | |
| ва́рніцу | ва́рніцы | |
| ва́рніцай ва́рніцаю |
ва́рніцамі | |
| ва́рніцы | ва́рніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)