ва́рніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ва́рніца ва́рніцы
Р. ва́рніцы ва́рніц
Д. ва́рніцы ва́рніцам
В. ва́рніцу ва́рніцы
Т. ва́рніцай
ва́рніцаю		 ва́рніцамі
М. ва́рніцы ва́рніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)