атаўсце́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
атаўсце́ю |
атаўсце́ем |
2-я ас. |
атаўсце́еш |
атаўсце́еце |
3-я ас. |
атаўсце́е |
атаўсце́юць |
Прошлы час |
м. |
атаўсце́ў |
атаўсце́лі |
ж. |
атаўсце́ла |
н. |
атаўсце́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
атаўсце́й |
атаўсце́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
атаўсце́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
атафа́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
атафа́н |
атафа́ны |
Р. |
атафа́ну |
атафа́наў |
Д. |
атафа́ну |
атафа́нам |
В. |
атафа́н |
атафа́ны |
Т. |
атафа́нам |
атафа́намі |
М. |
атафа́не |
атафа́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
атафо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
атафо́н |
атафо́ны |
Р. |
атафо́на |
атафо́наў |
Д. |
атафо́ну |
атафо́нам |
В. |
атафо́н |
атафо́ны |
Т. |
атафо́нам |
атафо́намі |
М. |
атафо́не |
атафо́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
атача́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
атача́ецца |
атача́юцца |
Прошлы час |
м. |
атача́ўся |
атача́ліся |
ж. |
атача́лася |
н. |
атача́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
атача́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
атача́ю |
атача́ем |
2-я ас. |
атача́еш |
атача́еце |
3-я ас. |
атача́е |
атача́юць |
Прошлы час |
м. |
атача́ў |
атача́лі |
ж. |
атача́ла |
н. |
атача́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
атача́й |
атача́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
атача́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
атачо́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
атачо́ны |
атачо́ная |
атачо́нае |
атачо́ныя |
Р. |
атачо́нага |
атачо́най атачо́нае |
атачо́нага |
атачо́ных |
Д. |
атачо́наму |
атачо́най |
атачо́наму |
атачо́ным |
В. |
атачо́ны (неадуш.) атачо́нага (адуш.) |
атачо́ную |
атачо́нае |
атачо́ныя (неадуш.) атачо́ных (адуш.) |
Т. |
атачо́ным |
атачо́най атачо́наю |
атачо́ным |
атачо́нымі |
М. |
атачо́ным |
атачо́най |
атачо́ным |
атачо́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
атачо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
атачо́ны |
атачо́ная |
атачо́нае |
атачо́ныя |
Р. |
атачо́нага |
атачо́най атачо́нае |
атачо́нага |
атачо́ных |
Д. |
атачо́наму |
атачо́най |
атачо́наму |
атачо́ным |
В. |
атачо́ны (неадуш.) атачо́нага (адуш.) |
атачо́ную |
атачо́нае |
атачо́ныя (неадуш.) атачо́ных (адуш.) |
Т. |
атачо́ным |
атачо́най атачо́наю |
атачо́ным |
атачо́нымі |
М. |
атачо́ным |
атачо́най |
атачо́ным |
атачо́ных |
Кароткая форма: атачо́на.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
атачы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
атачуся |
аточымся |
2-я ас. |
аточышся |
аточыцеся |
3-я ас. |
аточыцца |
аточацца |
Прошлы час |
м. |
атачыўся |
атачыліся |
ж. |
атачылася |
н. |
атачылася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
атачыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.