Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

паз’яда́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паз’яда́ю паз’яда́ем
2-я ас. паз’яда́еш паз’яда́еце
3-я ас. паз’яда́е паз’яда́юць
Прошлы час
м. паз’яда́ў паз’яда́лі
ж. паз’яда́ла
н. паз’яда́ла
Загадны лад
2-я ас. паз’яда́й паз’яда́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паз’яда́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паз’язджа́цца

дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - паз’язджа́емся
2-я ас. - паз’язджа́ецеся
3-я ас. паз’язджа́ецца паз’язджа́юцца
Прошлы час
м. паз’язджа́ўся паз’язджа́ліся
ж. паз’язджа́лася
н. паз’язджа́лася
Загадны лад
2-я ас. - паз’язджа́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час паз’язджа́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паз’язджа́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - паз’язджа́ем
2-я ас. - паз’язджа́еце
3-я ас. паз’язджа́е паз’язджа́юць
Прошлы час
м. паз’язджа́ў паз’язджа́лі
ж. паз’язджа́ла
н. паз’язджа́ла
Загадны лад
2-я ас. - паз’язджа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паз’язджа́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пазязюле́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - пазязюле́ем
2-я ас. - пазязюле́еце
3-я ас. пазязюле́е пазязюле́юць
Прошлы час
м. пазязюле́ў пазязюле́лі
ж. пазязюле́ла
н. пазязюле́ла
Загадны лад
2-я ас. - пазязюле́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазязюле́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пазяле́нены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазяле́нены пазяле́неная пазяле́ненае пазяле́неныя
Р. пазяле́ненага пазяле́ненай
пазяле́ненае
пазяле́ненага пазяле́неных
Д. пазяле́ненаму пазяле́ненай пазяле́ненаму пазяле́неным
В. пазяле́нены (неадуш.)
пазяле́ненага (адуш.)
пазяле́неную пазяле́ненае пазяле́неныя (неадуш.)
пазяле́неных (адуш.)
Т. пазяле́неным пазяле́ненай
пазяле́ненаю
пазяле́неным пазяле́ненымі
М. пазяле́неным пазяле́ненай пазяле́неным пазяле́неных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пазяле́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазяле́нены пазяле́неная пазяле́ненае пазяле́неныя
Р. пазяле́ненага пазяле́ненай
пазяле́ненае
пазяле́ненага пазяле́неных
Д. пазяле́ненаму пазяле́ненай пазяле́ненаму пазяле́неным
В. пазяле́нены (неадуш.)
пазяле́ненага (адуш.)
пазяле́неную пазяле́ненае пазяле́неныя (неадуш.)
пазяле́неных (адуш.)
Т. пазяле́неным пазяле́ненай
пазяле́ненаю
пазяле́неным пазяле́ненымі
М. пазяле́неным пазяле́ненай пазяле́неным пазяле́неных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пазяле́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазяле́нены пазяле́неная пазяле́ненае пазяле́неныя
Р. пазяле́ненага пазяле́ненай
пазяле́ненае
пазяле́ненага пазяле́неных
Д. пазяле́ненаму пазяле́ненай пазяле́ненаму пазяле́неным
В. пазяле́нены (неадуш.)
пазяле́ненага (адуш.)
пазяле́неную пазяле́ненае пазяле́неныя (неадуш.)
пазяле́неных (адуш.)
Т. пазяле́неным пазяле́ненай
пазяле́ненаю
пазяле́неным пазяле́ненымі
М. пазяле́неным пазяле́ненай пазяле́неным пазяле́неных

Кароткая форма: пазяле́нена.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пазяме́льнае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. пазяме́льнае
Р. пазяме́льнага
Д. пазяме́льнаму
В. пазяме́льнае
Т. пазяме́льным
М. пазяме́льным

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

пазяме́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазяме́льны пазяме́льная пазяме́льнае пазяме́льныя
Р. пазяме́льнага пазяме́льнай
пазяме́льнае
пазяме́льнага пазяме́льных
Д. пазяме́льнаму пазяме́льнай пазяме́льнаму пазяме́льным
В. пазяме́льны (неадуш.)
пазяме́льнага (адуш.)
пазяме́льную пазяме́льнае пазяме́льныя (неадуш.)
пазяме́льных (адуш.)
Т. пазяме́льным пазяме́льнай
пазяме́льнаю
пазяме́льным пазяме́льнымі
М. пазяме́льным пазяме́льнай пазяме́льным пазяме́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пазяня́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пазяня́ты
Р. Пазяня́т
Пазяня́таў
Д. Пазяня́там
В. Пазяня́ты
Т. Пазяня́тамі
М. Пазяня́тах