Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

іншаве́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

іншаве́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

іншаве́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	іншаве́рны	іншаве́рная	іншаве́рнае	іншаве́рныя
Р.	іншаве́рнага	іншаве́рнай іншаве́рнае	іншаве́рнага	іншаве́рных
Д.	іншаве́рнаму	іншаве́рнай	іншаве́рнаму	іншаве́рным
В.	іншаве́рны (неадуш.) іншаве́рнага (адуш.)	іншаве́рную	іншаве́рнае	іншаве́рныя (неадуш.) іншаве́рных (адуш.)
Т.	іншаве́рным	іншаве́рнай іншаве́рнаю	іншаве́рным	іншаве́рнымі
М.	іншаве́рным	іншаве́рнай	іншаве́рным	іншаве́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

іншаве́рскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	іншаве́рскі	іншаве́рская	іншаве́рскае	іншаве́рскія
Р.	іншаве́рскага	іншаве́рскай іншаве́рскае	іншаве́рскага	іншаве́рскіх
Д.	іншаве́рскаму	іншаве́рскай	іншаве́рскаму	іншаве́рскім
В.	іншаве́рскі (неадуш.) іншаве́рскага (адуш.)	іншаве́рскую	іншаве́рскае	іншаве́рскія (неадуш.) іншаве́рскіх (адуш.)
Т.	іншаве́рскім	іншаве́рскай іншаве́рскаю	іншаве́рскім	іншаве́рскімі
М.	іншаве́рскім	іншаве́рскай	іншаве́рскім	іншаве́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

іншагаро́дні

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	іншагаро́дні	іншагаро́дняя	іншагаро́дняе	іншагаро́днія
Р.	іншагаро́дняга	іншагаро́дняй іншагаро́дняе	іншагаро́дняга	іншагаро́дніх
Д.	іншагаро́дняму	іншагаро́дняй	іншагаро́дняму	іншагаро́днім
В.	іншагаро́дні (неадуш.) іншагаро́дняга (адуш.)	іншагаро́днюю	іншагаро́дняе	іншагаро́днія (неадуш.) іншагаро́дніх (адуш.)
Т.	іншагаро́днім	іншагаро́дняй іншагаро́дняю	іншагаро́днім	іншагаро́днімі
М.	іншагаро́днім	іншагаро́дняй	іншагаро́днім	іншагаро́дніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

іншаду́мец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

іншаду́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

іншаду́мны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	іншаду́мны	іншаду́мная	іншаду́мнае	іншаду́мныя
Р.	іншаду́мнага	іншаду́мнай іншаду́мнае	іншаду́мнага	іншаду́мных
Д.	іншаду́мнаму	іншаду́мнай	іншаду́мнаму	іншаду́мным
В.	іншаду́мны (неадуш.) іншаду́мнага (адуш.)	іншаду́мную	іншаду́мнае	іншаду́мныя (неадуш.) іншаду́мных (адуш.)
Т.	іншаду́мным	іншаду́мнай іншаду́мнаю	іншаду́мным	іншаду́мнымі
М.	іншаду́мным	іншаду́мнай	іншаду́мным	іншаду́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

іншаду́мскі

прыметнік, якасны

Крыніцы: tsblm1996.

іншаду́мскі

прыметнік, адносны

Крыніцы: tsblm1996.

Verbum