пазыча́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пазыча́льніца |
пазыча́льніцы |
Р. |
пазыча́льніцы |
пазыча́льніц |
Д. |
пазыча́льніцы |
пазыча́льніцам |
В. |
пазыча́льніцу |
пазыча́льніц |
Т. |
пазыча́льніцай пазыча́льніцаю |
пазыча́льніцамі |
М. |
пазыча́льніцы |
пазыча́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пазыча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пазыча́нне |
Р. |
пазыча́ння |
Д. |
пазыча́нню |
В. |
пазыча́нне |
Т. |
пазыча́ннем |
М. |
пазыча́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пазы́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пазы́чаны |
пазы́чаная |
пазы́чанае |
пазы́чаныя |
Р. |
пазы́чанага |
пазы́чанай пазы́чанае |
пазы́чанага |
пазы́чаных |
Д. |
пазы́чанаму |
пазы́чанай |
пазы́чанаму |
пазы́чаным |
В. |
пазы́чаны (неадуш.) пазы́чанага (адуш.) |
пазы́чаную |
пазы́чанае |
пазы́чаныя (неадуш.) пазы́чаных (адуш.) |
Т. |
пазы́чаным |
пазы́чанай пазы́чанаю |
пазы́чаным |
пазы́чанымі |
М. |
пазы́чаным |
пазы́чанай |
пазы́чаным |
пазы́чаных |
Кароткая форма: пазы́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пазыча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
пазыча́ецца |
пазыча́юцца |
Прошлы час |
м. |
пазыча́ўся |
пазыча́ліся |
ж. |
пазыча́лася |
н. |
пазыча́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пазыча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пазыча́ю |
пазыча́ем |
2-я ас. |
пазыча́еш |
пазыча́еце |
3-я ас. |
пазыча́е |
пазыча́юць |
Прошлы час |
м. |
пазыча́ў |
пазыча́лі |
ж. |
пазыча́ла |
н. |
пазыча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пазыча́й |
пазыча́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пазыча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пазы́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пазы́чка |
пазы́чкі |
Р. |
пазы́чкі |
пазы́чак |
Д. |
пазы́чцы |
пазы́чкам |
В. |
пазы́чку |
пазы́чкі |
Т. |
пазы́чкай пазы́чкаю |
пазы́чкамі |
М. |
пазы́чцы |
пазы́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пазы́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пазы́чнік |
пазы́чнікі |
Р. |
пазы́чніка |
пазы́чнікаў |
Д. |
пазы́чніку |
пазы́чнікам |
В. |
пазы́чніка |
пазы́чнікаў |
Т. |
пазы́чнікам |
пазы́чнікамі |
М. |
пазы́чніку |
пазы́чніках |
Крыніцы:
piskunou2012.