Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшя

няста́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няста́ла - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няста́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няста́ласць
Р. няста́ласці
Д. няста́ласці
В. няста́ласць
Т. няста́ласцю
М. няста́ласці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

няста́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няста́лы няста́лая няста́лае няста́лыя
Р. няста́лага няста́лай
няста́лае		 няста́лага няста́лых
Д. няста́ламу няста́лай няста́ламу няста́лым
В. няста́лы (неадуш.)
няста́лага (адуш.)		 няста́лую няста́лае няста́лыя (неадуш.)
няста́лых (адуш.)
Т. няста́лым няста́лай
няста́лаю		 няста́лым няста́лымі
М. няста́лым няста́лай няста́лым няста́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

няста́навіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няста́навіцкі няста́навіцкая няста́навіцкае няста́навіцкія
Р. няста́навіцкага няста́навіцкай
няста́навіцкае		 няста́навіцкага няста́навіцкіх
Д. няста́навіцкаму няста́навіцкай няста́навіцкаму няста́навіцкім
В. няста́навіцкі (неадуш.)
няста́навіцкага (адуш.)		 няста́навіцкую няста́навіцкае няста́навіцкія (неадуш.)
няста́навіцкіх (адуш.)
Т. няста́навіцкім няста́навіцкай
няста́навіцкаю		 няста́навіцкім няста́навіцкімі
М. няста́навіцкім няста́навіцкай няста́навіцкім няста́навіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Няста́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Няста́навічы
Р. Няста́навіч
Няста́навічаў
Д. Няста́навічам
В. Няста́навічы
Т. Няста́навічамі
М. Няста́навічах

Няста́нішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Няста́нішкі
Р. Няста́нішак
Няста́нішкаў
Д. Няста́нішкам
В. Няста́нішкі
Т. Няста́нішкамі
М. Няста́нішках

няста́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няста́ннасць
Р. няста́ннасці
Д. няста́ннасці
В. няста́ннасць
Т. няста́ннасцю
М. няста́ннасці

Крыніцы: piskunou2012.

няста́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. няста́нне няста́нні
Р. няста́ння няста́нняў
Д. няста́нню няста́нням
В. няста́нне няста́нні
Т. няста́ннем няста́ннямі
М. няста́нні няста́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

няста́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няста́нны няста́нная няста́ннае няста́нныя
Р. няста́ннага няста́ннай
няста́ннае		 няста́ннага няста́нных
Д. няста́ннаму няста́ннай няста́ннаму няста́нным
В. няста́нны (неадуш.)
няста́ннага (адуш.)		 няста́нную няста́ннае няста́нныя (неадуш.)
няста́нных (адуш.)
Т. няста́нным няста́ннай
няста́ннаю		 няста́нным няста́ннымі
М. няста́нным няста́ннай няста́нным няста́нных

Крыніцы: piskunou2012.

няста́тачнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няста́тачнасць
Р. няста́тачнасці
Д. няста́тачнасці
В. няста́тачнасць
Т. няста́тачнасцю
М. няста́тачнасці

Крыніцы: piskunou2012.