па́зушны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
па́зушны |
па́зушная |
па́зушнае |
па́зушныя |
Р. |
па́зушнага |
па́зушнай па́зушнае |
па́зушнага |
па́зушных |
Д. |
па́зушнаму |
па́зушнай |
па́зушнаму |
па́зушным |
В. |
па́зушны (неадуш.) па́зушнага (адуш.) |
па́зушную |
па́зушнае |
па́зушныя (неадуш.) па́зушных (адуш.) |
Т. |
па́зушным |
па́зушнай па́зушнаю |
па́зушным |
па́зушнымі |
М. |
па́зушным |
па́зушнай |
па́зушным |
па́зушных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
па́зушына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
па́зушына |
па́зушыны |
Р. |
па́зушыны |
па́зушын |
Д. |
па́зушыне |
па́зушынам |
В. |
па́зушыну |
па́зушыны |
Т. |
па́зушынай па́зушынаю |
па́зушынамі |
М. |
па́зушыне |
па́зушынах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
пазы́бацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пазы́баюся |
пазы́баемся |
2-я ас. |
пазы́баешся |
пазы́баецеся |
3-я ас. |
пазы́баецца |
пазы́баюцца |
Прошлы час |
м. |
пазы́баўся |
пазы́баліся |
ж. |
пазы́балася |
н. |
пазы́балася |
Загадны лад |
2-я ас. |
пазы́байся |
пазы́байцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пазы́баўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пазы́баць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пазы́баю |
пазы́баем |
2-я ас. |
пазы́баеш |
пазы́баеце |
3-я ас. |
пазы́бае |
пазы́баюць |
Прошлы час |
м. |
пазы́баў |
пазы́балі |
ж. |
пазы́бала |
н. |
пазы́бала |
Загадны лад |
2-я ас. |
пазы́бай |
пазы́байце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пазы́баўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пазы́бванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пазы́бванне |
Р. |
пазы́бвання |
Д. |
пазы́бванню |
В. |
пазы́бванне |
Т. |
пазы́бваннем |
М. |
пазы́бванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
пазы́бвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пазы́бваюся |
пазы́бваемся |
2-я ас. |
пазы́бваешся |
пазы́бваецеся |
3-я ас. |
пазы́бваецца |
пазы́бваюцца |
Прошлы час |
м. |
пазы́бваўся |
пазы́бваліся |
ж. |
пазы́бвалася |
н. |
пазы́бвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пазы́бваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пазы́бваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пазы́бваю |
пазы́бваем |
2-я ас. |
пазы́бваеш |
пазы́бваеце |
3-я ас. |
пазы́бвае |
пазы́бваюць |
Прошлы час |
м. |
пазы́бваў |
пазы́бвалі |
ж. |
пазы́бвала |
н. |
пазы́бвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
пазы́бвай |
пазы́бвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пазы́бваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пазыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пазыва́нне |
Р. |
пазыва́ння |
Д. |
пазыва́нню |
В. |
пазыва́нне |
Т. |
пазыва́ннем |
М. |
пазыва́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
пазыва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пазыва́ны |
пазыва́ная |
пазыва́нае |
пазыва́ныя |
Р. |
пазыва́нага |
пазыва́най пазыва́нае |
пазыва́нага |
пазыва́ных |
Д. |
пазыва́наму |
пазыва́най |
пазыва́наму |
пазыва́ным |
В. |
пазыва́ны (неадуш.) пазыва́нага (адуш.) |
пазыва́ную |
пазыва́нае |
пазыва́ныя (неадуш.) пазыва́ных (адуш.) |
Т. |
пазыва́ным |
пазыва́най пазыва́наю |
пазыва́ным |
пазыва́нымі |
М. |
пазыва́ным |
пазыва́най |
пазыва́ным |
пазыва́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.