узяле́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узяле́ню |
узяле́нім |
| 2-я ас. |
узяле́ніш |
узяле́ніце |
| 3-я ас. |
узяле́ніць |
узяле́няць |
| Прошлы час |
| м. |
узяле́ніў |
узяле́нілі |
| ж. |
узяле́ніла |
| н. |
узяле́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узяле́нь |
узяле́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узяле́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уз’я́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уз’я́люся |
уз’я́лімся |
| 2-я ас. |
уз’я́лішся |
уз’я́ліцеся |
| 3-я ас. |
уз’я́ліцца |
уз’я́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
уз’я́ліўся |
уз’я́ліліся |
| ж. |
уз’я́лілася |
| н. |
уз’я́лілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уз’я́лься |
уз’я́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уз’я́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уз’я́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уз’я́лю |
уз’я́лім |
| 2-я ас. |
уз’я́ліш |
уз’я́ліце |
| 3-я ас. |
уз’я́ліць |
уз’я́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
уз’я́ліў |
уз’я́лілі |
| ж. |
уз’я́ліла |
| н. |
уз’я́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уз’я́ль |
уз’я́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уз’я́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узя́так
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узя́так |
| Р. |
узя́тку |
| Д. |
узя́тку |
| В. |
узя́так |
| Т. |
узя́ткам |
| М. |
узя́тку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
узя́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узя́ты |
узя́тая |
узя́тае |
узя́тыя |
| Р. |
узя́тага |
узя́тай узя́тае |
узя́тага |
узя́тых |
| Д. |
узя́таму |
узя́тай |
узя́таму |
узя́тым |
| В. |
узя́ты (неадуш.) узя́тага (адуш.) |
узя́тую |
узя́тае |
узя́тыя (неадуш.) узя́тых (адуш.) |
| Т. |
узя́тым |
узя́тай узя́таю |
узя́тым |
узя́тымі |
| М. |
узя́тым |
узя́тай |
узя́тым |
узя́тых |
Кароткая форма: узя́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узя́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вазьму́ся |
во́зьмемся |
| 2-я ас. |
во́зьмешся |
во́зьмецеся |
| 3-я ас. |
во́зьмецца |
во́зьмуцца |
| Прошлы час |
| м. |
узя́ўся |
узялі́ся |
| ж. |
узяла́ся |
| н. |
узяло́ся |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вазьмі́ся |
вазьмі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узя́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узя́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узя́цце |
| Р. |
узя́цця |
| Д. |
узя́ццю |
| В. |
узя́цце |
| Т. |
узя́ццем |
| М. |
узя́цці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узя́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вазьму́ |
во́зьмем |
| 2-я ас. |
во́зьмеш |
во́зьмеце |
| 3-я ас. |
во́зьме |
во́зьмуць |
| Прошлы час |
| м. |
узя́ў |
узялі́ |
| ж. |
узяла́ |
| н. |
узяло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вазьмі́ |
вазьмі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узя́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.