кума́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кума́чны |
кума́чная |
кума́чнае |
кума́чныя |
| Р. |
кума́чнага |
кума́чнай кума́чнае |
кума́чнага |
кума́чных |
| Д. |
кума́чнаму |
кума́чнай |
кума́чнаму |
кума́чным |
| В. |
кума́чны (неадуш.) кума́чнага (адуш.) |
кума́чную |
кума́чнае |
кума́чныя (неадуш.) кума́чных (адуш.) |
| Т. |
кума́чным |
кума́чнай кума́чнаю |
кума́чным |
кума́чнымі |
| М. |
кума́чным |
кума́чнай |
кума́чным |
кума́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
кумачо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кумачо́вы |
кумачо́вая |
кумачо́вае |
кумачо́выя |
| Р. |
кумачо́вага |
кумачо́вай кумачо́вае |
кумачо́вага |
кумачо́вых |
| Д. |
кумачо́ваму |
кумачо́вай |
кумачо́ваму |
кумачо́вым |
| В. |
кумачо́вы (неадуш.) кумачо́вага (адуш.) |
кумачо́вую |
кумачо́вае |
кумачо́выя (неадуш.) кумачо́вых (адуш.) |
| Т. |
кумачо́вым |
кумачо́вай кумачо́ваю |
кумачо́вым |
кумачо́вымі |
| М. |
кумачо́вым |
кумачо́вай |
кумачо́вым |
кумачо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кумга́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кумга́н |
кумга́ны |
| Р. |
кумга́на |
кумга́наў |
| Д. |
кумга́ну |
кумга́нам |
| В. |
кумга́н |
кумга́ны |
| Т. |
кумга́нам |
кумга́намі |
| М. |
кумга́не |
кумга́нах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
куме́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
куме́канне |
| Р. |
куме́кання |
| Д. |
куме́канню |
| В. |
куме́канне |
| Т. |
куме́каннем |
| М. |
куме́канні |
Крыніцы:
piskunou2012.
куме́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
куме́каю |
куме́каем |
| 2-я ас. |
куме́каеш |
куме́каеце |
| 3-я ас. |
куме́кае |
куме́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
куме́каў |
куме́калі |
| ж. |
куме́кала |
| н. |
куме́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
куме́кай |
куме́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
куме́каючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Куме́льшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Куме́льшчына |
| Р. |
Куме́льшчыны |
| Д. |
Куме́льшчыне |
| В. |
Куме́льшчыну |
| Т. |
Куме́льшчынай Куме́льшчынаю |
| М. |
Куме́льшчыне |
ку́менька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ку́менька |
ку́менькі |
| Р. |
ку́менькі |
ку́менек |
| Д. |
ку́меньцы |
ку́менькам |
| В. |
ку́меньку |
ку́менек |
| Т. |
ку́менькай ку́менькаю |
ку́менькамі |
| М. |
ку́меньцы |
ку́меньках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ку́мжа
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ку́мжа |
ку́мжы |
| Р. |
ку́мжы |
ку́мжаў |
| Д. |
ку́мжы |
ку́мжам |
| В. |
ку́мжу |
ку́мжаў |
| Т. |
ку́мжай ку́мжаю |
ку́мжамі |
| М. |
ку́мжы |
ку́мжах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кумільга́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
кумільга́нне |
| Р. |
кумільга́ння |
| Д. |
кумільга́нню |
| В. |
кумільга́нне |
| Т. |
кумільга́ннем |
| М. |
кумільга́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.