куме́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. куме́канне
Р. куме́кання
Д. куме́канню
В. куме́канне
Т. куме́каннем
М. куме́канні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)