куме́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| куме́канне | |
| куме́кання | |
| куме́канню | |
| куме́канне | |
| куме́каннем | |
| куме́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
куме́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| куме́канне | |
| куме́кання | |
| куме́канню | |
| куме́канне | |
| куме́каннем | |
| куме́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)