куме́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. куме́каю куме́каем
2-я ас. куме́каеш куме́каеце
3-я ас. куме́кае куме́каюць
Прошлы час
м. куме́каў куме́калі
ж. куме́кала
н. куме́кала
Загадны лад
2-я ас. куме́кай куме́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час куме́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)