уз’ю́шыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уз’ю́шуся |
уз’ю́шымся |
| 2-я ас. |
уз’ю́шышся |
уз’ю́шыцеся |
| 3-я ас. |
уз’ю́шыцца |
уз’ю́шацца |
| Прошлы час |
| м. |
уз’ю́шыўся |
уз’ю́шыліся |
| ж. |
уз’ю́шылася |
| н. |
уз’ю́шылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уз’ю́шся |
уз’ю́шцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уз’ю́шыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уз’юшэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уз’юшэ́нне |
| Р. |
уз’юшэ́ння |
| Д. |
уз’юшэ́нню |
| В. |
уз’юшэ́нне |
| Т. |
уз’юшэ́ннем |
| М. |
уз’юшэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
уз’я́гліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уз’я́глюся |
уз’я́глімся |
| 2-я ас. |
уз’я́глішся |
уз’я́гліцеся |
| 3-я ас. |
уз’я́гліцца |
уз’я́гляцца |
| Прошлы час |
| м. |
уз’я́гліўся |
уз’я́гліліся |
| ж. |
уз’я́глілася |
| н. |
уз’я́глілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уз’я́гліся |
уз’я́гліцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уз’я́гліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уз’я́гліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уз’я́глю |
уз’я́глім |
| 2-я ас. |
уз’я́гліш |
уз’я́гліце |
| 3-я ас. |
уз’я́гліць |
уз’я́гляць |
| Прошлы час |
| м. |
уз’я́гліў |
уз’я́глілі |
| ж. |
уз’я́гліла |
| н. |
уз’я́гліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уз’я́глі |
уз’я́гліце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уз’я́гліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уз’яда́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уз’яда́юся |
уз’яда́емся |
| 2-я ас. |
уз’яда́ешся |
уз’яда́ецеся |
| 3-я ас. |
уз’яда́ецца |
уз’яда́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
уз’яда́ўся |
уз’яда́ліся |
| ж. |
уз’яда́лася |
| н. |
уз’яда́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уз’яда́йся |
уз’яда́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
уз’яда́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уз’ядна́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уз’ядна́льны |
уз’ядна́льная |
уз’ядна́льнае |
уз’ядна́льныя |
| Р. |
уз’ядна́льнага |
уз’ядна́льнай уз’ядна́льнае |
уз’ядна́льнага |
уз’ядна́льных |
| Д. |
уз’ядна́льнаму |
уз’ядна́льнай |
уз’ядна́льнаму |
уз’ядна́льным |
| В. |
уз’ядна́льны (неадуш.) уз’ядна́льнага (адуш.) |
уз’ядна́льную |
уз’ядна́льнае |
уз’ядна́льныя (неадуш.) уз’ядна́льных (адуш.) |
| Т. |
уз’ядна́льным |
уз’ядна́льнай уз’ядна́льнаю |
уз’ядна́льным |
уз’ядна́льнымі |
| М. |
уз’ядна́льным |
уз’ядна́льнай |
уз’ядна́льным |
уз’ядна́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
уз’ядна́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| уз’ядна́на |
- |
- |
уз’ядна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уз’ядна́нне |
| Р. |
уз’ядна́ння |
| Д. |
уз’ядна́нню |
| В. |
уз’ядна́нне |
| Т. |
уз’ядна́ннем |
| М. |
уз’ядна́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уз’ядна́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уз’ядна́ны |
уз’ядна́ная |
уз’ядна́нае |
уз’ядна́ныя |
| Р. |
уз’ядна́нага |
уз’ядна́най уз’ядна́нае |
уз’ядна́нага |
уз’ядна́ных |
| Д. |
уз’ядна́наму |
уз’ядна́най |
уз’ядна́наму |
уз’ядна́ным |
| В. |
уз’ядна́ны (неадуш.) уз’ядна́нага (адуш.) |
уз’ядна́ную |
уз’ядна́нае |
уз’ядна́ныя (неадуш.) уз’ядна́ных (адуш.) |
| Т. |
уз’ядна́ным |
уз’ядна́най уз’ядна́наю |
уз’ядна́ным |
уз’ядна́нымі |
| М. |
уз’ядна́ным |
уз’ядна́най |
уз’ядна́ным |
уз’ядна́ных |
Кароткая форма: уз’ядна́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.