Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
агдёжзйклмнопрстфхцчш

ме́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ме́чанне
Р. ме́чання
Д. ме́чанню
В. ме́чанне
Т. ме́чаннем
М. ме́чанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мечано́с

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мечано́с мечано́сы
Р. мечано́са мечано́саў
Д. мечано́су мечано́сам
В. мечано́са мечано́саў
Т. мечано́сам мечано́самі
М. мечано́се мечано́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мечано́сец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мечано́сец мечано́сцы
Р. мечано́сца мечано́сцаў
Д. мечано́сцу мечано́сцам
В. мечано́сца мечано́сцаў
Т. мечано́сцам мечано́сцамі
М. мечано́сцу мечано́сцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ме́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́чаны ме́чаная ме́чанае ме́чаныя
Р. ме́чанага ме́чанай
ме́чанае		 ме́чанага ме́чаных
Д. ме́чанаму ме́чанай ме́чанаму ме́чаным
В. ме́чаны (неадуш.)
ме́чанага (адуш.)		 ме́чаную ме́чанае ме́чаныя (неадуш.)
ме́чаных (адуш.)
Т. ме́чаным ме́чанай
ме́чанаю		 ме́чаным ме́чанымі
М. ме́чаным ме́чанай ме́чаным ме́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ме́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́чаны ме́чаная ме́чанае ме́чаныя
Р. ме́чанага ме́чанай
ме́чанае		 ме́чанага ме́чаных
Д. ме́чанаму ме́чанай ме́чанаму ме́чаным
В. ме́чаны (неадуш.)
ме́чанага (адуш.)		 ме́чаную ме́чанае ме́чаныя (неадуш.)
ме́чаных (адуш.)
Т. ме́чаным ме́чанай
ме́чанаю		 ме́чаным ме́чанымі
М. ме́чаным ме́чанай ме́чаным ме́чаных

Кароткая форма: ме́чана.

Крыніцы: piskunou2012.

мечападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мечападо́бны мечападо́бная мечападо́бнае мечападо́бныя
Р. мечападо́бнага мечападо́бнай
мечападо́бнае		 мечападо́бнага мечападо́бных
Д. мечападо́бнаму мечападо́бнай мечападо́бнаму мечападо́бным
В. мечападо́бны (неадуш.)
мечападо́бнага (адуш.)		 мечападо́бную мечападо́бнае мечападо́бныя (неадуш.)
мечападо́бных (адуш.)
Т. мечападо́бным мечападо́бнай
мечападо́бнаю		 мечападо́бным мечападо́бнымі
М. мечападо́бным мечападо́бнай мечападо́бным мечападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

мечахво́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мечахво́ст мечахво́сты
Р. мечахво́ста мечахво́стаў
Д. мечахво́сту мечахво́стам
В. мечахво́ста мечахво́стаў
Т. мечахво́стам мечахво́стамі
М. мечахво́сце мечахво́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ме́чнік

‘воін; рамеснік, які вырабляў мячы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ме́чнік ме́чнікі
Р. ме́чніка ме́чнікаў
Д. ме́чніку ме́чнікам
В. ме́чніка ме́чнікаў
Т. ме́чнікам ме́чнікамі
М. ме́чніку ме́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

ме́чнік

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ме́чнік
Р. ме́чніку
Д. ме́чніку
В. ме́чнік
Т. ме́чнікам
М. ме́чніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

ме́чнікаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́чнікаўскі ме́чнікаўская ме́чнікаўскае ме́чнікаўскія
Р. ме́чнікаўскага ме́чнікаўскай
ме́чнікаўскае		 ме́чнікаўскага ме́чнікаўскіх
Д. ме́чнікаўскаму ме́чнікаўскай ме́чнікаўскаму ме́чнікаўскім
В. ме́чнікаўскі (неадуш.)
ме́чнікаўскага (адуш.)		 ме́чнікаўскую ме́чнікаўскае ме́чнікаўскія (неадуш.)
ме́чнікаўскіх (адуш.)
Т. ме́чнікаўскім ме́чнікаўскай
ме́чнікаўскаю		 ме́чнікаўскім ме́чнікаўскімі
М. ме́чнікаўскім ме́чнікаўскай ме́чнікаўскім ме́чнікаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.