ме́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ме́чанне | |
ме́чання | |
ме́чанню | |
ме́чанне | |
ме́чаннем | |
ме́чанні |
Крыніцы:
ме́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ме́чанне | |
ме́чання | |
ме́чанню | |
ме́чанне | |
ме́чаннем | |
ме́чанні |
Крыніцы:
мечано́с
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мечано́с | мечано́сы | |
мечано́са | мечано́саў | |
мечано́су | мечано́сам | |
мечано́са | мечано́саў | |
мечано́сам | мечано́самі | |
мечано́се | мечано́сах |
Крыніцы:
мечано́сец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мечано́сец | мечано́сцы | |
мечано́сца | мечано́сцаў | |
мечано́сцу | мечано́сцам | |
мечано́сца | мечано́сцаў | |
мечано́сцам | мечано́сцамі | |
мечано́сцу | мечано́сцах |
Крыніцы:
ме́чаны
прыметнік, адносны
ме́чаны | ме́чаная | ме́чанае | ме́чаныя | |
ме́чанага | ме́чанай ме́чанае |
ме́чанага | ме́чаных | |
ме́чанаму | ме́чанай | ме́чанаму | ме́чаным | |
ме́чаны ( ме́чанага ( |
ме́чаную | ме́чанае | ме́чаныя ( ме́чаных ( |
|
ме́чаным | ме́чанай ме́чанаю |
ме́чаным | ме́чанымі | |
ме́чаным | ме́чанай | ме́чаным | ме́чаных |
Крыніцы:
ме́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
ме́чаны | ме́чаная | ме́чанае | ме́чаныя | |
ме́чанага | ме́чанай ме́чанае |
ме́чанага | ме́чаных | |
ме́чанаму | ме́чанай | ме́чанаму | ме́чаным | |
ме́чаны ( ме́чанага ( |
ме́чаную | ме́чанае | ме́чаныя ( ме́чаных ( |
|
ме́чаным | ме́чанай ме́чанаю |
ме́чаным | ме́чанымі | |
ме́чаным | ме́чанай | ме́чаным | ме́чаных |
Кароткая форма: ме́чана.
Крыніцы:
мечападо́бны
прыметнік, якасны
мечападо́бны | мечападо́бная | мечападо́бнае | мечападо́бныя | |
мечападо́бнага | мечападо́бнай мечападо́бнае |
мечападо́бнага | мечападо́бных | |
мечападо́бнаму | мечападо́бнай | мечападо́бнаму | мечападо́бным | |
мечападо́бны ( мечападо́бнага ( |
мечападо́бную | мечападо́бнае | мечападо́бныя ( мечападо́бных ( |
|
мечападо́бным | мечападо́бнай мечападо́бнаю |
мечападо́бным | мечападо́бнымі | |
мечападо́бным | мечападо́бнай | мечападо́бным | мечападо́бных |
Крыніцы:
мечахво́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мечахво́ст | мечахво́сты | |
мечахво́ста | мечахво́стаў | |
мечахво́сту | мечахво́стам | |
мечахво́ста | мечахво́стаў | |
мечахво́стам | мечахво́стамі | |
мечахво́сце | мечахво́стах |
Крыніцы:
ме́чнік
‘воін; рамеснік, які вырабляў мячы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ме́чнік | ме́чнікі | |
ме́чніка | ме́чнікаў | |
ме́чніку | ме́чнікам | |
ме́чніка | ме́чнікаў | |
ме́чнікам | ме́чнікамі | |
ме́чніку | ме́чніках |
Крыніцы:
ме́чнік
‘расліна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ме́чнік | |
ме́чніку | |
ме́чніку | |
ме́чнік | |
ме́чнікам | |
ме́чніку |
Крыніцы:
ме́чнікаўскі
прыметнік, адносны
ме́чнікаўскі | ме́чнікаўская | ме́чнікаўскае | ме́чнікаўскія | |
ме́чнікаўскага | ме́чнікаўскай ме́чнікаўскае |
ме́чнікаўскага | ме́чнікаўскіх | |
ме́чнікаўскаму | ме́чнікаўскай | ме́чнікаўскаму | ме́чнікаўскім | |
ме́чнікаўскі ( ме́чнікаўскага ( |
ме́чнікаўскую | ме́чнікаўскае | ме́чнікаўскія ( ме́чнікаўскіх ( |
|
ме́чнікаўскім | ме́чнікаўскай ме́чнікаўскаю |
ме́чнікаўскім | ме́чнікаўскімі | |
ме́чнікаўскім | ме́чнікаўскай | ме́чнікаўскім | ме́чнікаўскіх |
Крыніцы: