Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёілорсуыэя’

спагна́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спаганю́ спаго́нім
2-я ас. спаго́ніш спаго́ніце
3-я ас. спаго́ніць спаго́няць
Прошлы час
м. спагна́ў спагна́лі
ж. спагна́ла
н. спагна́ла
Загадны лад
2-я ас. спагані́ спагані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спагна́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спаго́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спаго́н спаго́ны
Р. спаго́ну спаго́наў
Д. спаго́ну спаго́нам
В. спаго́н спаго́ны
Т. спаго́нам спаго́намі
М. спаго́не спаго́нах

Крыніцы: piskunou2012.

спаго́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. спаго́нка
Р. спаго́нкі
Д. спаго́нцы
В. спаго́нку
Т. спаго́нкай
спаго́нкаю
М. спаго́нцы

Крыніцы: piskunou2012.

спаго́нлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спаго́нлівы спаго́нлівая спаго́нлівае спаго́нлівыя
Р. спаго́нлівага спаго́нлівай
спаго́нлівае		 спаго́нлівага спаго́нлівых
Д. спаго́нліваму спаго́нлівай спаго́нліваму спаго́нлівым
В. спаго́нлівы (неадуш.)
спаго́нлівага (адуш.)		 спаго́нлівую спаго́нлівае спаго́нлівыя (неадуш.)
спаго́нлівых (адуш.)
Т. спаго́нлівым спаго́нлівай
спаго́нліваю		 спаго́нлівым спаго́нлівымі
М. спаго́нлівым спаго́нлівай спаго́нлівым спаго́нлівых

Крыніцы: piskunou2012.

спаго́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спаго́ннік спаго́ннікі
Р. спаго́нніка спаго́ннікаў
Д. спаго́нніку спаго́ннікам
В. спаго́нніка спаго́ннікаў
Т. спаго́ннікам спаго́ннікамі
М. спаго́нніку спаго́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

спаго́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спаго́нніца спаго́нніцы
Р. спаго́нніцы спаго́нніц
Д. спаго́нніцы спаго́нніцам
В. спаго́нніцу спаго́нніц
Т. спаго́нніцай
спаго́нніцаю		 спаго́нніцамі
М. спаго́нніцы спаго́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

спагу́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спагу́да спагу́ды
Р. спагу́ды спагу́д
Д. спагу́дзе спагу́дам
В. спагу́ду спагу́ды
Т. спагу́дай
спагу́даю		 спагу́дамі
М. спагу́дзе спагу́дах

Крыніцы: piskunou2012.

спагу́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спагу́джаны спагу́джаная спагу́джанае спагу́джаныя
Р. спагу́джанага спагу́джанай
спагу́джанае		 спагу́джанага спагу́джаных
Д. спагу́джанаму спагу́джанай спагу́джанаму спагу́джаным
В. спагу́джаны (неадуш.)
спагу́джанага (адуш.)		 спагу́джаную спагу́джанае спагу́джаныя (неадуш.)
спагу́джаных (адуш.)
Т. спагу́джаным спагу́джанай
спагу́джанаю		 спагу́джаным спагу́джанымі
М. спагу́джаным спагу́джанай спагу́джаным спагу́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

спагу́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спагу́джаны спагу́джаная спагу́джанае спагу́джаныя
Р. спагу́джанага спагу́джанай
спагу́джанае		 спагу́джанага спагу́джаных
Д. спагу́джанаму спагу́джанай спагу́джанаму спагу́джаным
В. спагу́джаны (неадуш.)
спагу́джанага (адуш.)		 спагу́джаную спагу́джанае спагу́джаныя (неадуш.)
спагу́джаных (адуш.)
Т. спагу́джаным спагу́джанай
спагу́джанаю		 спагу́джаным спагу́джанымі
М. спагу́джаным спагу́джанай спагу́джаным спагу́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

спагу́дзіць

‘прынізіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спагу́джу спагу́дзім
2-я ас. спагу́дзіш спагу́дзіце
3-я ас. спагу́дзіць спагу́дзяць
Прошлы час
м. спагу́дзіў спагу́дзілі
ж. спагу́дзіла
н. спагу́дзіла
Загадны лад
2-я ас. спагу́дзь спагу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час спагу́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.