спаго́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спаго́нніца спаго́нніцы
Р. спаго́нніцы спаго́нніц
Д. спаго́нніцы спаго́нніцам
В. спаго́нніцу спаго́нніц
Т. спаго́нніцай
спаго́нніцаю		 спаго́нніцамі
М. спаго́нніцы спаго́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)