Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

свіня́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свіня́чы свіня́чая свіня́чае свіня́чыя
Р. свіня́чага свіня́чай
свіня́чае
свіня́чага свіня́чых
Д. свіня́чаму свіня́чай свіня́чаму свіня́чым
В. свіня́чы (неадуш.)
свіня́чага (адуш.)
свіня́чую свіня́чае свіня́чыя (неадуш.)
свіня́чых (адуш.)
Т. свіня́чым свіня́чай
свіня́чаю
свіня́чым свіня́чымі
М. свіня́чым свіня́чай свіня́чым свіня́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

свіня́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свіня́чы свіня́чая свіня́чае свіня́чыя
Р. свіня́чага свіня́чай
свіня́чае
свіня́чага свіня́чых
Д. свіня́чаму свіня́чай свіня́чаму свіня́чым
В. свіня́чы (неадуш.)
свіня́чага (адуш.)
свіня́чую свіня́чае свіня́чыя (неадуш.)
свіня́чых (адуш.)
Т. свіня́чым свіня́чай
свіня́чаю
свіня́чым свіня́чымі
М. свіня́чым свіня́чай свіня́чым свіня́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

свіня́чыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. свіня́чу свіня́чым
2-я ас. свіня́чыш свіня́чыце
3-я ас. свіня́чыць свіня́чаць
Прошлы час
м. свіня́чыў свіня́чылі
ж. свіня́чыла
н. свіня́чыла
Загадны лад
2-я ас. свіня́ч свіня́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час свіня́чачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

свіп-генера́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свіп-генера́тар свіп-генера́тары
Р. свіп-генера́тара свіп-генера́тараў
Д. свіп-генера́тару свіп-генера́тарам
В. свіп-генера́тар свіп-генера́тары
Т. свіп-генера́тарам свіп-генера́тарамі
М. свіп-генера́тары свіп-генера́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Сві́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Сві́р
Р. Сві́ры
Д. Сві́ры
В. Сві́р
Т. Сві́р’ю
М. Сві́ры

Крыніцы: krapivabr2012.

Сві́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сві́р
Р. Сві́ра
Д. Сві́ру
В. Сві́р
Т. Сві́рам
М. Сві́ры

Крыніцы: krapivabr2012.

Сві́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сві́р
Р. Свіра́
Д. Свіру́
В. Сві́р
Т. Свіро́м
М. Свіры́

Крыніцы: krapivabr2012.

Свіра́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Свіра́кі
Р. Свіра́к
Свіра́каў
Д. Свіра́кам
В. Свіра́кі
Т. Свіра́камі
М. Свіра́ках

сві́ран

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сві́ран сві́рны
Р. сві́рна сві́рнаў
Д. сві́рну сві́рнам
В. сві́ран сві́рны
Т. сві́рнам сві́рнамі
М. сві́рне сві́рнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Свіра́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Свіра́ні
Р. Свіра́нь
Свіра́няў
Д. Свіра́ням
В. Свіра́ні
Т. Свіра́нямі
М. Свіра́нях