свіня́чы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
свіня́чы |
свіня́чая |
свіня́чае |
свіня́чыя |
Р. |
свіня́чага |
свіня́чай свіня́чае |
свіня́чага |
свіня́чых |
Д. |
свіня́чаму |
свіня́чай |
свіня́чаму |
свіня́чым |
В. |
свіня́чы (неадуш.) свіня́чага (адуш.) |
свіня́чую |
свіня́чае |
свіня́чыя (неадуш.) свіня́чых (адуш.) |
Т. |
свіня́чым |
свіня́чай свіня́чаю |
свіня́чым |
свіня́чымі |
М. |
свіня́чым |
свіня́чай |
свіня́чым |
свіня́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
свіня́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
свіня́чы |
свіня́чая |
свіня́чае |
свіня́чыя |
Р. |
свіня́чага |
свіня́чай свіня́чае |
свіня́чага |
свіня́чых |
Д. |
свіня́чаму |
свіня́чай |
свіня́чаму |
свіня́чым |
В. |
свіня́чы (неадуш.) свіня́чага (адуш.) |
свіня́чую |
свіня́чае |
свіня́чыя (неадуш.) свіня́чых (адуш.) |
Т. |
свіня́чым |
свіня́чай свіня́чаю |
свіня́чым |
свіня́чымі |
М. |
свіня́чым |
свіня́чай |
свіня́чым |
свіня́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
свіня́чыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
свіня́чу |
свіня́чым |
2-я ас. |
свіня́чыш |
свіня́чыце |
3-я ас. |
свіня́чыць |
свіня́чаць |
Прошлы час |
м. |
свіня́чыў |
свіня́чылі |
ж. |
свіня́чыла |
н. |
свіня́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
свіня́ч |
свіня́чце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
свіня́чачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
свіп-генера́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
свіп-генера́тар |
свіп-генера́тары |
Р. |
свіп-генера́тара |
свіп-генера́тараў |
Д. |
свіп-генера́тару |
свіп-генера́тарам |
В. |
свіп-генера́тар |
свіп-генера́тары |
Т. |
свіп-генера́тарам |
свіп-генера́тарамі |
М. |
свіп-генера́тары |
свіп-генера́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Сві́р
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сві́р |
Р. |
Сві́ры |
Д. |
Сві́ры |
В. |
Сві́р |
Т. |
Сві́р’ю |
М. |
Сві́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Сві́р
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сві́р |
Р. |
Сві́ра |
Д. |
Сві́ру |
В. |
Сві́р |
Т. |
Сві́рам |
М. |
Сві́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Сві́р
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сві́р |
Р. |
Свіра́ |
Д. |
Свіру́ |
В. |
Сві́р |
Т. |
Свіро́м |
М. |
Свіры́ |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Свіра́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Свіра́кі |
Р. |
Свіра́к Свіра́каў |
Д. |
Свіра́кам |
В. |
Свіра́кі |
Т. |
Свіра́камі |
М. |
Свіра́ках |
сві́ран
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сві́ран |
сві́рны |
Р. |
сві́рна |
сві́рнаў |
Д. |
сві́рну |
сві́рнам |
В. |
сві́ран |
сві́рны |
Т. |
сві́рнам |
сві́рнамі |
М. |
сві́рне |
сві́рнах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Свіра́ні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Свіра́ні |
Р. |
Свіра́нь Свіра́няў |
Д. |
Свіра́ням |
В. |
Свіра́ні |
Т. |
Свіра́нямі |
М. |
Свіра́нях |