неўмацо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неўмацо́ваны |
неўмацо́ваная |
неўмацо́ванае |
неўмацо́ваныя |
Р. |
неўмацо́ванага |
неўмацо́ванай неўмацо́ванае |
неўмацо́ванага |
неўмацо́ваных |
Д. |
неўмацо́ванаму |
неўмацо́ванай |
неўмацо́ванаму |
неўмацо́ваным |
В. |
неўмацо́ваны |
неўмацо́ваную |
неўмацо́ванае |
неўмацо́ваныя |
Т. |
неўмацо́ваным |
неўмацо́ванай неўмацо́ванаю |
неўмацо́ваным |
неўмацо́ванымі |
М. |
неўмацо́ваным |
неўмацо́ванай |
неўмацо́ваным |
неўмацо́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012.
неўмеркава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неўмеркава́насць |
Р. |
неўмеркава́насці |
Д. |
неўмеркава́насці |
В. |
неўмеркава́насць |
Т. |
неўмеркава́насцю |
М. |
неўмеркава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
неўмеркава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неўмеркава́ны |
неўмеркава́ная |
неўмеркава́нае |
неўмеркава́ныя |
Р. |
неўмеркава́нага |
неўмеркава́най неўмеркава́нае |
неўмеркава́нага |
неўмеркава́ных |
Д. |
неўмеркава́наму |
неўмеркава́най |
неўмеркава́наму |
неўмеркава́ным |
В. |
неўмеркава́ны (неадуш.) неўмеркава́нага (адуш.) |
неўмеркава́ную |
неўмеркава́нае |
неўмеркава́ныя (неадуш.) неўмеркава́ных (адуш.) |
Т. |
неўмеркава́ным |
неўмеркава́най неўмеркава́наю |
неўмеркава́ным |
неўмеркава́нымі |
М. |
неўмеркава́ным |
неўмеркава́най |
неўмеркава́ным |
неўмеркава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неўміру́часць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неўміру́часць |
Р. |
неўміру́часці |
Д. |
неўміру́часці |
В. |
неўміру́часць |
Т. |
неўміру́часцю |
М. |
неўміру́часці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неўміру́чы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неўміру́чы |
неўміру́чая |
неўміру́чае |
неўміру́чыя |
Р. |
неўміру́чага |
неўміру́чай неўміру́чае |
неўміру́чага |
неўміру́чых |
Д. |
неўміру́чаму |
неўміру́чай |
неўміру́чаму |
неўміру́чым |
В. |
неўміру́чы (неадуш.) неўміру́чага (адуш.) |
неўміру́чую |
неўміру́чае |
неўміру́чыя (неадуш.) неўміру́чых (адуш.) |
Т. |
неўміру́чым |
неўміру́чай неўміру́чаю |
неўміру́чым |
неўміру́чымі |
М. |
неўміру́чым |
неўміру́чай |
неўміру́чым |
неўміру́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неўміру́шчасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неўміру́шчасць |
Р. |
неўміру́шчасці |
Д. |
неўміру́шчасці |
В. |
неўміру́шчасць |
Т. |
неўміру́шчасцю |
М. |
неўміру́шчасці |
Крыніцы:
piskunou2012.