неўмацо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
неўмацо́ваны | неўмацо́ваная | неўмацо́ванае | неўмацо́ваныя | |
неўмацо́ванага | неўмацо́ванай неўмацо́ванае |
неўмацо́ванага | неўмацо́ваных | |
неўмацо́ванаму | неўмацо́ванай | неўмацо́ванаму | неўмацо́ваным | |
неўмацо́ваны | неўмацо́ваную | неўмацо́ванае | неўмацо́ваныя | |
неўмацо́ваным | неўмацо́ванай неўмацо́ванаю |
неўмацо́ваным | неўмацо́ванымі | |
неўмацо́ваным | неўмацо́ванай | неўмацо́ваным | неўмацо́ваных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)