зганя́ць
‘каго з чаго-н., адкуль-н.’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зганя́ю |
зганя́ем |
2-я ас. |
зганя́еш |
зганя́еце |
3-я ас. |
зганя́е |
зганя́юць |
Прошлы час |
м. |
зганя́ў |
зганя́лі |
ж. |
зганя́ла |
н. |
зганя́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зганя́й |
зганя́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зганя́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
зганя́ць
‘каго куды-н.’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зганя́ю |
зганя́ем |
2-я ас. |
зганя́еш |
зганя́еце |
3-я ас. |
зганя́е |
зганя́юць |
Прошлы час |
м. |
зганя́ў |
зганя́лі |
ж. |
зганя́ла |
н. |
зганя́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зганя́й |
зганя́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зганя́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
згарава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
згарава́ны |
згарава́ная |
згарава́нае |
згарава́ныя |
Р. |
згарава́нага |
згарава́най згарава́нае |
згарава́нага |
згарава́ных |
Д. |
згарава́наму |
згарава́най |
згарава́наму |
згарава́ным |
В. |
згарава́ны (неадуш.) згарава́нага (адуш.) |
згарава́ную |
згарава́нае |
згарава́ныя (неадуш.) згарава́ных (адуш.) |
Т. |
згарава́ным |
згарава́най згарава́наю |
згарава́ным |
згарава́нымі |
М. |
згарава́ным |
згарава́най |
згарава́ным |
згарава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
згарава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
згару́юся |
згару́емся |
2-я ас. |
згару́ешся |
згару́ецеся |
3-я ас. |
згару́ецца |
згару́юцца |
Прошлы час |
м. |
згарава́ўся |
згарава́ліся |
ж. |
згарава́лася |
н. |
згарава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
згару́йся |
згару́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
згарава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
згарадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
згараджу́ |
згаро́дзім |
2-я ас. |
згаро́дзіш |
згаро́дзіце |
3-я ас. |
згаро́дзіць |
згаро́дзяць |
Прошлы час |
м. |
згарадзі́ў |
згарадзі́лі |
ж. |
згарадзі́ла |
н. |
згарадзі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
згарадзі́ |
згарадзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
згарадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
згара́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
згара́льнасць |
Р. |
згара́льнасці |
Д. |
згара́льнасці |
В. |
згара́льнасць |
Т. |
згара́льнасцю |
М. |
згара́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
згара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
згара́льны |
згара́льная |
згара́льнае |
згара́льныя |
Р. |
згара́льнага |
згара́льнай згара́льнае |
згара́льнага |
згара́льных |
Д. |
згара́льнаму |
згара́льнай |
згара́льнаму |
згара́льным |
В. |
згара́льны (неадуш.) згара́льнага (адуш.) |
згара́льную |
згара́льнае |
згара́льныя (неадуш.) згара́льных (адуш.) |
Т. |
згара́льным |
згара́льнай згара́льнаю |
згара́льным |
згара́льнымі |
М. |
згара́льным |
згара́льнай |
згара́льным |
згара́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
згара́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
згара́нне |
Р. |
згара́ння |
Д. |
згара́нню |
В. |
згара́нне |
Т. |
згара́ннем |
М. |
згара́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
згара́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
згара́ю |
згара́ем |
2-я ас. |
згара́еш |
згара́еце |
3-я ас. |
згара́е |
згара́юць |
Прошлы час |
м. |
згара́ў |
згара́лі |
ж. |
згара́ла |
н. |
згара́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
згара́й |
згара́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
згара́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.