гомагаме́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
гомагаме́тнасць |
Р. |
гомагаме́тнасці |
Д. |
гомагаме́тнасці |
В. |
гомагаме́тнасць |
Т. |
гомагаме́тнасцю |
М. |
гомагаме́тнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
гомага́мія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
гомага́мія |
Р. |
гомага́міі |
Д. |
гомага́міі |
В. |
гомага́мію |
Т. |
гомага́міяй гомага́міяю |
М. |
гомага́міі |
Крыніцы:
piskunou2012.
гомагена́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гомагена́т |
гомагена́ты |
Р. |
гомагена́ту |
гомагена́таў |
Д. |
гомагена́ту |
гомагена́там |
В. |
гомагена́т |
гомагена́ты |
Т. |
гомагена́там |
гомагена́тамі |
М. |
гомагена́це |
гомагена́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гомагенізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гомагенізава́ны |
гомагенізава́ная |
гомагенізава́нае |
гомагенізава́ныя |
Р. |
гомагенізава́нага |
гомагенізава́най гомагенізава́нае |
гомагенізава́нага |
гомагенізава́ных |
Д. |
гомагенізава́наму |
гомагенізава́най |
гомагенізава́наму |
гомагенізава́ным |
В. |
гомагенізава́ны (неадуш.) гомагенізава́нага (адуш.) |
гомагенізава́ную |
гомагенізава́нае |
гомагенізава́ныя (неадуш.) гомагенізава́ных (адуш.) |
Т. |
гомагенізава́ным |
гомагенізава́най гомагенізава́наю |
гомагенізава́ным |
гомагенізава́нымі |
М. |
гомагенізава́ным |
гомагенізава́най |
гомагенізава́ным |
гомагенізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
гомагенізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гомагенізава́ны |
гомагенізава́ная |
гомагенізава́нае |
гомагенізава́ныя |
Р. |
гомагенізава́нага |
гомагенізава́най гомагенізава́нае |
гомагенізава́нага |
гомагенізава́ных |
Д. |
гомагенізава́наму |
гомагенізава́най |
гомагенізава́наму |
гомагенізава́ным |
В. |
гомагенізава́ны (неадуш.) гомагенізава́нага (адуш.) |
гомагенізава́ную |
гомагенізава́нае |
гомагенізава́ныя (неадуш.) гомагенізава́ных (адуш.) |
Т. |
гомагенізава́ным |
гомагенізава́най гомагенізава́наю |
гомагенізава́ным |
гомагенізава́нымі |
М. |
гомагенізава́ным |
гомагенізава́най |
гомагенізава́ным |
гомагенізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
гомагеніза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гомагеніза́тар |
гомагеніза́тары |
Р. |
гомагеніза́тара |
гомагеніза́тараў |
Д. |
гомагеніза́тару |
гомагеніза́тарам |
В. |
гомагеніза́тар |
гомагеніза́тары |
Т. |
гомагеніза́тарам |
гомагеніза́тарамі |
М. |
гомагеніза́тары |
гомагеніза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.