парашы́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
парашу́ |
парашы́м
парэ́шым |
| 2-я ас. |
парашы́ш
парэ́шыш |
парашыце́
парэ́шыце |
| 3-я ас. |
парашы́ць
парэ́шыць |
параша́ць
парэ́шаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
парашы́ў |
парашы́лі |
| ж. |
парашы́ла |
| н. |
парашы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
парашы́ |
парашы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
парашы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
парашэ́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
парашэ́чу |
парашэ́цім |
| 2-я ас. |
парашэ́ціш |
парашэ́ціце |
| 3-я ас. |
парашэ́ціць |
парашэ́цяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
парашэ́ціў |
парашэ́цілі |
| ж. |
парашэ́ціла |
| н. |
парашэ́ціла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
парашэ́ць |
парашэ́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
парашэ́ціўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
парашэ́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
парашэ́чаны |
парашэ́чаная |
парашэ́чанае |
парашэ́чаныя |
| Р. |
парашэ́чанага |
парашэ́чанай
парашэ́чанае |
парашэ́чанага |
парашэ́чаных |
| Д. |
парашэ́чанаму |
парашэ́чанай |
парашэ́чанаму |
парашэ́чаным |
| В. |
парашэ́чаны (неадуш.)
парашэ́чанага (адуш.) |
парашэ́чаную |
парашэ́чанае |
парашэ́чаныя (неадуш.)
парашэ́чаных (адуш.) |
| Т. |
парашэ́чаным |
парашэ́чанай
парашэ́чанаю |
парашэ́чаным |
парашэ́чанымі |
| М. |
парашэ́чаным |
парашэ́чанай |
парашэ́чаным |
парашэ́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
парашэ́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
парашэ́чаны |
парашэ́чаная |
парашэ́чанае |
парашэ́чаныя |
| Р. |
парашэ́чанага |
парашэ́чанай
парашэ́чанае |
парашэ́чанага |
парашэ́чаных |
| Д. |
парашэ́чанаму |
парашэ́чанай |
парашэ́чанаму |
парашэ́чаным |
| В. |
парашэ́чаны (неадуш.)
парашэ́чанага (адуш.) |
парашэ́чаную |
парашэ́чанае |
парашэ́чаныя (неадуш.)
парашэ́чаных (адуш.) |
| Т. |
парашэ́чаным |
парашэ́чанай
парашэ́чанаю |
парашэ́чаным |
парашэ́чанымі |
| М. |
парашэ́чаным |
парашэ́чанай |
парашэ́чаным |
парашэ́чаных |
Кароткая форма: парашэ́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
параэклесія́рх
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
параэклесія́рх |
параэклесія́рхі |
| Р. |
параэклесія́рха |
параэклесія́рхаў |
| Д. |
параэклесія́рху |
параэклесія́рхам |
| В. |
параэклесія́рха |
параэклесія́рхаў |
| Т. |
параэклесія́рхам |
параэклесія́рхамі |
| М. |
параэклесія́рху |
параэклесія́рхах |
Крыніцы:
piskunou2012.
параэлектры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
параэлектры́чны |
параэлектры́чная |
параэлектры́чнае |
параэлектры́чныя |
| Р. |
параэлектры́чнага |
параэлектры́чнай
параэлектры́чнае |
параэлектры́чнага |
параэлектры́чных |
| Д. |
параэлектры́чнаму |
параэлектры́чнай |
параэлектры́чнаму |
параэлектры́чным |
| В. |
параэлектры́чны (неадуш.)
параэлектры́чнага (адуш.) |
параэлектры́чную |
параэлектры́чнае |
параэлектры́чныя (неадуш.)
параэлектры́чных (адуш.) |
| Т. |
параэлектры́чным |
параэлектры́чнай
параэлектры́чнаю |
параэлектры́чным |
параэлектры́чнымі |
| М. |
параэлектры́чным |
параэлектры́чнай |
параэлектры́чным |
параэлектры́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
параява́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
параю́ю |
параю́ем |
| 2-я ас. |
параю́еш |
параю́еце |
| 3-я ас. |
параю́е |
параю́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
параява́ў |
параява́лі |
| ж. |
параява́ла |
| н. |
параява́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
параю́й |
параю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
параява́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
парва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
парва́нне |
| Р. |
парва́ння |
| Д. |
парва́нню |
| В. |
парва́нне |
| Т. |
парва́ннем |
| М. |
парва́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
парва́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
парва́ны |
парва́ная |
парва́нае |
парва́ныя |
| Р. |
парва́нага |
парва́най
парва́нае |
парва́нага |
парва́ных |
| Д. |
парва́наму |
парва́най |
парва́наму |
парва́ным |
| В. |
парва́ны (неадуш.)
парва́нага (адуш.) |
парва́ную |
парва́нае |
парва́ныя (неадуш.)
парва́ных (адуш.) |
| Т. |
парва́ным |
парва́най
парва́наю |
парва́ным |
парва́нымі |
| М. |
парва́ным |
парва́най |
парва́ным |
парва́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.