парашу́тна-дэса́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
парашу́тна-дэса́нтны |
парашу́тна-дэса́нтная |
парашу́тна-дэса́нтнае |
парашу́тна-дэса́нтныя |
| Р. |
парашу́тна-дэса́нтнага |
парашу́тна-дэса́нтнай парашу́тна-дэса́нтнае |
парашу́тна-дэса́нтнага |
парашу́тна-дэса́нтных |
| Д. |
парашу́тна-дэса́нтнаму |
парашу́тна-дэса́нтнай |
парашу́тна-дэса́нтнаму |
парашу́тна-дэса́нтным |
| В. |
парашу́тна-дэса́нтны (неадуш.) парашу́тна-дэса́нтнага (адуш.) |
парашу́тна-дэса́нтную |
парашу́тна-дэса́нтнае |
парашу́тна-дэса́нтныя (неадуш.) парашу́тна-дэса́нтных (адуш.) |
| Т. |
парашу́тна-дэса́нтным |
парашу́тна-дэса́нтнай парашу́тна-дэса́нтнаю |
парашу́тна-дэса́нтным |
парашу́тна-дэса́нтнымі |
| М. |
парашу́тна-дэса́нтным |
парашу́тна-дэса́нтнай |
парашу́тна-дэса́нтным |
парашу́тна-дэса́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
парашу́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
парашу́тны |
парашу́тная |
парашу́тнае |
парашу́тныя |
| Р. |
парашу́тнага |
парашу́тнай парашу́тнае |
парашу́тнага |
парашу́тных |
| Д. |
парашу́тнаму |
парашу́тнай |
парашу́тнаму |
парашу́тным |
| В. |
парашу́тны (неадуш.) парашу́тнага (адуш.) |
парашу́тную |
парашу́тнае |
парашу́тныя (неадуш.) парашу́тных (адуш.) |
| Т. |
парашу́тным |
парашу́тнай парашу́тнаю |
парашу́тным |
парашу́тнымі |
| М. |
парашу́тным |
парашу́тнай |
парашу́тным |
парашу́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
парашуты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
парашуты́зм |
| Р. |
парашуты́зму |
| Д. |
парашуты́зму |
| В. |
парашуты́зм |
| Т. |
парашуты́змам |
| М. |
парашуты́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
парашуты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парашуты́ст |
парашуты́сты |
| Р. |
парашуты́ста |
парашуты́стаў |
| Д. |
парашуты́сту |
парашуты́стам |
| В. |
парашуты́ста |
парашуты́стаў |
| Т. |
парашуты́стам |
парашуты́стамі |
| М. |
парашуты́сце |
парашуты́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
парашуты́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парашуты́стка |
парашуты́сткі |
| Р. |
парашуты́сткі |
парашуты́стак |
| Д. |
парашуты́стцы |
парашуты́сткам |
| В. |
парашуты́стку |
парашуты́стак |
| Т. |
парашуты́сткай парашуты́сткаю |
парашуты́сткамі |
| М. |
парашуты́стцы |
парашуты́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
парашу́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парашу́цік |
парашу́цікі |
| Р. |
парашу́ціка |
парашу́цікаў |
| Д. |
парашу́ціку |
парашу́цікам |
| В. |
парашу́цік |
парашу́цікі |
| Т. |
парашу́цікам |
парашу́цікамі |
| М. |
парашу́ціку |
парашу́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.