Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Вярхі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Вярхле́ссе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Вярхлё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Вярхо́віна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

вярхо́віцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вярхо́віцкі	вярхо́віцкая	вярхо́віцкае	вярхо́віцкія
Р.	вярхо́віцкага	вярхо́віцкай вярхо́віцкае	вярхо́віцкага	вярхо́віцкіх
Д.	вярхо́віцкаму	вярхо́віцкай	вярхо́віцкаму	вярхо́віцкім
В.	вярхо́віцкі (неадуш.) вярхо́віцкага (адуш.)	вярхо́віцкую	вярхо́віцкае	вярхо́віцкія (неадуш.) вярхо́віцкіх (адуш.)
Т.	вярхо́віцкім	вярхо́віцкай вярхо́віцкаю	вярхо́віцкім	вярхо́віцкімі
М.	вярхо́віцкім	вярхо́віцкай	вярхо́віцкім	вярхо́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вярхо́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

вярхо́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вярхо́вы	вярхо́вая	вярхо́вае	вярхо́выя
Р.	вярхо́вага	вярхо́вай вярхо́вае	вярхо́вага	вярхо́вых
Д.	вярхо́ваму	вярхо́вай	вярхо́ваму	вярхо́вым
В.	вярхо́вы (неадуш.) вярхо́вага (адуш.)	вярхо́вую	вярхо́вае	вярхо́выя (неадуш.) вярхо́вых (адуш.)
Т.	вярхо́вым	вярхо́вай вярхо́ваю	вярхо́вым	вярхо́вымі
М.	вярхо́вым	вярхо́вай	вярхо́вым	вярхо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вярхо́м

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч.	выш.	найвыш.
вярхо́м	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вярхо́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вярхо́ўе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum